Job 4

Så tog Temaniten Elifaz til Orde og sagde:

Tedy odpowiedział Elifas Temańczyk, i rzekł:

Ærgrer det dig, om man taler til dig? Men hvem kan her være tavs?

Jeźli będziemy mówili z tobą, nie będzie ci to przykro? Ale któż się może od mówienia zatrzymać?

Du har selv talt mange til Rette og styrket de slappe Hænder,

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

dine Ord holdt den segnende oppe, vaklende Knæ gav du Kraft.

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

Men nu det gælder dig selv, så taber du Modet, nu det rammer dig selv, er du slaget af Skræk!

A teraz, gdy to na cię przyszło, niecierpliwie znosisz, a iż cię dotknęło, trwożysz sobą.

Er ikke din Gudsfrygt din Tillid, din fromme Færd dit Håb?

Azaż pobożność twoja nie była ufnością twoją, a uprzejmość spraw twoich oczekiwaniem twojem?

Tænk efter! Hvem gik uskyldig til Grunde, hvor gik retsindige under?

Wspomnij proszę, kto kiedy niewinny zginął? albo gdzieby ludzie szczerzy zniszczeli?

Men det har jeg set: Hvo Uret pløjer og sår Fortræd, de høster det selv.

Jakom widał, że ci, którzy orali złość, i rozsiewali przewrotność, toż też zasię żęli.

For Guds Ånd går de til Grunde, for hans Vredes Pust går de til.

Bo tchnieniem Bożem giną, a od ducha gniewu jego niszczeją.

Løvens Brøl og Vilddyrets Glam Ungløvernes Tænder slås ud;

Ryk lwi, i głos lwicy, i zęby lwiąt wytrącają.

Løven omkommer af Mangel på Rov, og Løveungerne spredes.

Lew ginie, iż nie ma łupu, i szczenięta lwie rozproszone bywają.

Der sneg sig til mig et Ord mit Øre opfanged dets Hvisken

Nadto doszło mię słowo potajemnie, i pojęło ucho moje cokolwiek z niego.

i Nattesynernes Tanker, da Dvale sank over Mennesker;

W rozmyślaniu widzenia nocnego, gdy przypada twardy sen na ludzi,

Angst og Skælven kom over mig, alle mine Ledemod skjalv;

Zdjął mię strach i lękanie, które wszystkie kości moje przestraszyło.

et Pust strøg over mit Ansigt, Hårene rejste sig på min Krop.

A duch szedł przed twarzą moją, tak, iż włosy wstały na ciele mojem.

Så stod det stille! Jeg sansed ikke, hvordan det så ud; en Skikkelse stod for mit Øje, jeg hørte en hviskende Stemme:

Stanął, a nie znałem twarzy jego, kształt tylko jakiś był przed oczyma memi; uciszyłem się, i słyszałem głos mówiący:

"Har et Menneske Ret for Gud, mon en Mand er ren for sin Skaber?

Izali człowiek może być sprawiedliwszy niżeli Bóg; albo mąż czystszy niż Stworzyciel jego?

End ikke sine Tjenere tror han, hos sine Engle finder han Fejl,

Oto w sługach jego niemasz doskonałości, a w Aniołach swoich znalazł niedostatek;

endsige hos dem, der bor i en Hytte af Ler og har deres Grundvold i Støvet!

Daleko więcej w tych, co mieszkają w domach glinianych, których grunt jest na prochu, i starci bywają snadniej niżeli mól.

De knuses ligesom Møl, imellem Morgen og Aften, de sønderslås uden at ænses, for evigt går de til Grunde.

Od poranku aż do wieczora bywają starci; a iż tego nie uważają, na wieki zginą.

Rives ej deres Teltreb ud? De dør, men ikke i Visdom."

Azaż zacność ich nie pomija z nimi? umierają, ale nie w mądrości.