Proverbs 13

Viis Søn elsker tugt, spotter hører ikke på skænd.
Een wijs zoon hoort de tucht des vaders; maar een spotter hoort de bestraffing niet.
Af sin Munds Frugt nyder en Mand kun godt, til Vold står troløses Hu.
Een ieder zal van de vrucht des monds het goede eten; maar de ziel der trouwelozen het geweld.
Vogter man Munden, bevarer man Sjælen, den åbenmundede falder i Våde.
Die zijn mond bewaart, behoudt zijn ziel; maar voor hem is verstoring, die zijn lippen wijd opendoet.
Den lade attrår uden at få, men flittiges Sjæl bliver mæt.
De ziel des luiaards is begerig, doch er is niets; maar de ziel der vlijtigen zal vet gemaakt worden.
Den retfærdige hader Løgnetale, den gudløse spreder Skam og Skændsel.
De rechtvaardige haat leugentaal; maar de goddeloze maakt zich stinkende, en doet zich schaamte aan.
Retfærd skærmer, hvo lydefrit vandrer, Synden fælder de gudløse.
De gerechtigheid bewaart den oprechte van weg; maar de goddeloosheid zal den zondaar omkeren.
Mangen lader rig og ejer dog intet, mangen lader fattig og ejer dog meget.
Er is een, die zichzelven rijk maakt, en niet met al heeft, en een, die zichzelven arm maakt, en heeft veel goed.
Mands Rigdom er Løsepenge for hans Liv, Fattigmand får ingen Trusel at høre.
Het rantsoen van ieders ziel is zijn rijkdom; maar de arme hoort het schelden niet.
Retfærdiges Lys bryder frem, gudløses Lampe går ud.
Het licht der rechtvaardigen zal zich verblijden; maar de lamp der goddelozen zal uitgeblust worden.
Ved Hovmod vækkes kun Splid, hos dem, der lader sig råde, er Visdom.
Door hovaardigheid maakt men niet dan gekijf; maar bij de beradenen is wijsheid.
Rigdom, vundet i Hast, smuldrer hen, hvad der samles Håndfuld for Håndfuld, øges.
Goed, van ijdelheid gekomen, zal verminderd worden; maar die met de hand vergadert, zal het vermeerderen.
At bie længe gør Hjertet sygt, opfyldt Ønske er et Livets Træ.
De uitgestelde hoop krenkt het hart; maar de begeerte, die komt, is een boom des levens.
Den, der lader hånt om Ordet, slås ned, den, der frygter Budet, får Løn.
Die het woord veracht, die zal verdorven worden; maar wie het gebod vreest, dien zal vergolden worden.
Vismands Lære er en Livsens Kilde, derved undgås Dødens Snarer.
Des wijzen leer is een springader des levens, om af te wijken van de strikken des doods.
God Forstand vinder Yndest, troløses Vej er deres Undergang.
Goed verstand geeft aangenaamheid; maar de weg der trouwelozen is streng.
Hver, som er klog, går til Værks med Kundskab, Tåben udfolder Dårskab.
Al wie kloekzinnig is, handelt met wetenschap; maar een zot breidt dwaasheid uit.
Gudløs Budbringer går det galt, troværdigt Bud bringer Lægedom.
Een goddeloze bode zal in het kwaad vallen; maar een trouw gezant is medicijn.
Afvises Tugt, får man Armod og Skam; agtes på Revselse, bliver man æret.
Armoede en schande is desgenen, die de tucht verwerpt; maar die de bestraffing waarneemt; zal geëerd worden.
Opfyldt Ønske er sødt for Sjælen, at vige fra ondt er Tåber en Gru.
De begeerte, die geschiedt, is zoet voor de ziel; maar het is den zotten een gruwel van het kwade af te wijken.
Omgås Vismænd, så bliver du viis, ilde faren er Tåbers Ven.
Die met de wijzen omgaat, zal wijs worden; maar die der zotten metgezel is, zal verbroken worden.
Vanheld følger Syndere, Lykken når de retfærdige.
Het kwaad zal de zondaars vervolgen; maar den rechtvaardige zal men goed vergelden.
Den gode efterlader Børnebrn Arv, til retfærdige gemmes Synderens Gods.
De goede zal zijner kinders kinderen doen erven; maar het vermogen des zondaars is voor den rechtvaardige weggelegd.
På Fattigfolks Nyjord er rigelig Føde, mens mangen rives bort ved Uret.
Het ploegen der armen geeft veelheid der spijze; maar daar is een, die verteerd wordt door gebrek van oordeel.
Hvo Riset sparer, hader sin Søn, den, der elsker ham, tugter i Tide.
Die zijn roede inhoudt, haat zijn zoon; maar die hem liefheeft, zoekt hem vroeg met tuchtiging.
Den retfærdige spiser, til Sulten er stillet, gudløses Bug er tom.
De rechtvaardige eet tot verzadiging zijner ziel toe; maar de buik der goddelozen zal gebrek hebben.