Job 17

Daha mi nestaje, gasnu moji dani i za mene već se skupljaju grobari.

Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

Rugači su evo mene dohvatili, od uvreda oka sklopiti ne mogu.

Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

Stoga me zaštiti i budi mi jamcem kad mi nitko u dlan neće da udari.

Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

Jer, srca si njina lišio razuma i dopustiti im nećeš da opstanu.

Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

K'o taj što imanje dijeli drugovima, a djeci njegovoj dotle oči gasnu,

Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

narodima svim sam na ruglo postao, onaj kom u lice svatko pljunut' može.

Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

Od tuge vid mi se muti u očima, poput sjene moji udovi postaju.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.

Začudit će se zbog toga pravednici, na bezbožnika će planuti čestiti;

Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

neporočni će na svom ustrajat' putu, čovjek čistih ruku ojačat će još više.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Hajde, svi vi, nećete li opet počet', tÓa među vama ja mudra ne nalazim!

Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

Minuli su dani, propale zamisli, želje srca moga izjalovile se.

Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

'U noći najcrnjoj, dan se približava; blizu je već svjetlo što tminu izgoni.'

Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

A meni je nada otići u Šeol i prostrijeti sebi ležaj u mrklini.

Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

Dovikujem grobu: 'Oče moj rođeni!' a crve pozdravljam: 'Mati moja, sestro!'

Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

Ali gdje za mene ima jošte nade? Sreću moju tko će ikada vidjeti?

Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

Hoće li u Šeol ona sa mnom sići da u prahu zajedno otpočinemo?"

W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.