Job 7

人在世上岂无争战吗?他的日子不像雇工人的日子吗?
Izali czas nie jest zamierzony człowiekowi na ziemi? a jako dni najemnicze nie są dni jego?
像奴仆切慕黑影,像雇工人盼望工价;
Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka końca pracy swojej:
我也照样经过困苦的日月,夜间的疲乏为我而定。
Takiem ja prawem dziedzicznem wziął miesiące próżne, a nocy boleśne są mi naznaczone.
我躺卧的时候便说:我何时起来,黑夜就过去呢?我尽是反来覆去,直到天亮。
Układęli się, tedy mówię: Kiedyż wstanę? a rychło pominie noc? i pełen bywam myślenia aż do świtania.
我的肉体以虫子和尘土为衣;我的皮肤才收了口又重新破裂。
Obleczone jest ciało moje w robaki i w plugastwo z prochu; skóra moja popadała się, i rozsiadła się.
我的日子比梭更快,都消耗在无指望之中。
Dni moje prędsze są, niż czółnek tkacki, i strawione są bez nadziei.
求你想念,我的生命不过是一口气;我的眼睛必不再见福乐。
Wspomnij, o Panie! iż wiatrem jest żywot mój, nie wróci się oko moje, aby widziało dobre rzeczy.
观看我的人,他的眼必不再见我;你的眼目要看我,我却不在了。
Ani mię ogląda oko, które mię widywało; oczy twoje obrócone będą na mię, a mnie nie będzie.
云彩消散而过;照样,人下阴间也不再上来。
Jako niszczeje obłok i przemija, tak zstępujący do grobu nie wynijdzie;
他不再回自己的家;故土也不再认识他。
Nie wróci się więcej do domu swego, ani go więcej pozna miejsce jego.
我不禁止我口;我灵愁苦,要发出言语;我心苦恼,要吐露哀情。
Przetoż ja nie mogę zawściągnąć ust moich; mówić będę w utrapieniu ducha mego, będę rozmawiał w gorzkości duszy mojej.
我对 神说:我岂是洋海,岂是大鱼,你竟防守我呢?
Izażem ja jest morze, albo wieloryb, zasię mię osadził strażą?
若说:我的床必安慰我,我的榻必解释我的苦情,
Gdym rzekł: Pocieszy mię łoże moje, i ulży mi narzekania mego pościel moja:
你就用梦惊骇我,用异象恐吓我,
Tedy mię straszysz przez sny, i przez widzenia trwożysz mną.
甚至我宁肯噎死,宁肯死亡,胜似留我这一身的骨头。
A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.
我厌弃性命,不愿永活。你任凭我吧,因我的日子都是虚空。
Sprzykrzyłem sobie żywot, nie wiecznie będę żyw. Zaniechajże mię, bo marnością są dni moje.
人算什么,你竟看他为大,将他放在心上?
Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?
每早鉴察他,时刻试验他?
A że go nawiedzasz na każdy zaranek? i na każdą chwilę doświadczasz go?
你到何时才转眼不看我,才任凭我咽下唾沫呢?
Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?
鉴察人的主啊,我若有罪,于你何妨?为何以我当你的箭靶子,使我厌弃自己的性命?
Zgrzeszyłem, cóż mam czynić? o stróżu ludzki! czemuś mię sobie za cel położył, abym był sam sobie ciężarem?
为何不赦免我的过犯,除掉我的罪孽?我现今要躺卧在尘土中;你要殷勤地寻找我,我却不在了。
Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.