Psalms 77

(По слав. 76) За първия певец. За Едутун. Псалм на Асаф. Гласът ми се издига към Бога и викам; гласът ми се издига към Бога и Той ще ме чуе.

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

В деня на нещастието си потърсих Господа; нощем ръката ми беше протегната, без да отпадне, душата ми отказваше да се утеши.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

Спомнях си за Бога и въздишах, размислях и духът ми отпадаше. (Села.)

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

Ти държа отворени клепачите на очите ми, смутих се и не мога да продумам.

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Размислих за дните на древността, за годините на старите времена.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Спомням си песента си в нощта, размислям в сърцето си и духът ми изследва.

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

Господ до века ли ще отхвърля и няма вече да покаже благоволение?

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Милостта Му престанала ли е навеки? Престанало ли е словото Му от поколение в поколение?

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Забравил ли е Бог да бъде милостив? Затворил ли е в гнева Си благите Си милости? (Села.)

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

Тогава казах: Това е мъката ми — да мисля, че десницата на Всевишния се е изменила.

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

Ще си спомня делата на ГОСПОДА; да, ще си спомня Твоите чудеса от древността.

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Ще размишлявам и за цялото Ти дело и ще разсъждавам за делата Ти.

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

Боже, Твоят път е в святост. Кой бог е велик като нашия Бог?

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

Ти си Бог, който върши чудеса; изявил си силата Си между народите.

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Изкупил си народа Си с издигната ръка, синовете на Яков и Йосиф. (Села.)

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

Видяха Те водите, Боже, видяха Те водите и потръпнаха, и бездните се разтрепериха.

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

Облаците изляха вода, небосводът издаде глас и стрелите Ти профучаха наоколо.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

Гласът на Твоя гръм бе във вихрушката, светкавиците осветиха света, земята се разтрепери и се разклати.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

Пътят Ти е в морето и пътеките Ти — в големи води, и следите Ти не се познават.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Водил си Своя народ като стадо чрез ръката на Мойсей и Аарон.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.