Home Read Vulgate Acts.5 Acts 5 vir autem quidam nomine Ananias cum Saffira uxore sua vendidit agrum
et fraudavit de pretio agri conscia uxore sua et adferens partem quandam ad pedes apostolorum posuit
dixit autem Petrus Anania cur temptavit Satanas cor tuum mentiri te Spiritui Sancto et fraudare de pretio agri
nonne manens tibi manebat et venundatum in tua erat potestate quare posuisti in corde tuo hanc rem non es mentitus hominibus sed Deo
audiens autem Ananias haec verba cecidit et exspiravit et factus est timor magnus in omnes qui audierant
surgentes autem iuvenes amoverunt eum et efferentes sepelierunt
factum est autem quasi horarum trium spatium et uxor ipsius nesciens quod factum fuerat introiit
respondit autem ei Petrus dic mihi si tanti agrum vendidistis at illa dixit etiam tanti
Petrus autem ad eam quid utique convenit vobis temptare Spiritum Domini ecce pedes eorum qui sepelierunt virum tuum ad ostium et efferent te
confestim cecidit ante pedes eius et exspiravit intrantes autem iuvenes invenerunt illam mortuam et extulerunt et sepelierunt ad virum suum
et factus est timor magnus in universa ecclesia et in omnes qui audierunt haec
per manus autem apostolorum fiebant signa et prodigia multa in plebe et erant unianimiter omnes in porticu Salomonis
ceterorum autem nemo audebat coniungere se illis sed magnificabat eos populus
magis autem augebatur credentium in Domino multitudo virorum ac mulierum
ita ut in plateas eicerent infirmos et ponerent in lectulis et grabattis ut veniente Petro saltim umbra illius obumbraret quemquam eorum
concurrebat autem et multitudo vicinarum civitatum Hierusalem adferentes aegros et vexatos ab spiritibus inmundis qui curabantur omnes
exsurgens autem princeps sacerdotum et omnes qui cum illo erant quae est heresis Sadducaeorum repleti sunt zelo
et iniecerunt manus in apostolos et posuerunt illos in custodia publica
angelus autem Domini per noctem aperiens ianuas carceris et educens eos dixit
ite et stantes loquimini in templo plebi omnia verba vitae huius
qui cum audissent intraverunt diluculo in templum et docebant adveniens autem princeps sacerdotum et qui cum eo erant convocaverunt concilium et omnes seniores filiorum Israhel et miserunt in carcerem ut adducerentur
cum venissent autem ministri et aperto carcere non invenissent illos reversi nuntiaverunt
dicentes carcerem quidem invenimus clausum cum omni diligentia et custodes stantes ad ianuas aperientes autem neminem intus invenimus
ut audierunt autem hos sermones magistratus templi et principes sacerdotum ambigebant de illis quidnam fieret
adveniens autem quidam nuntiavit eis quia ecce viri quos posuistis in carcere sunt in templo stantes et docentes populum
tunc abiit magistratus cum ministris et adduxit illos sine vi timebant enim populum ne lapidarentur
et cum adduxissent illos statuerunt in concilio et interrogavit eos princeps sacerdotum
dicens praecipiendo praecepimus vobis ne doceretis in nomine isto et ecce replestis Hierusalem doctrina vestra et vultis inducere super nos sanguinem hominis istius
respondens autem Petrus et apostoli dixerunt oboedire oportet Deo magis quam hominibus
Deus patrum nostrorum suscitavit Iesum quem vos interemistis suspendentes in ligno
hunc Deus principem et salvatorem exaltavit dextera sua ad dandam paenitentiam Israhel et remissionem peccatorum
et nos sumus testes horum verborum et Spiritus Sanctus quem dedit Deus omnibus oboedientibus sibi
haec cum audissent dissecabantur et cogitabant interficere illos
surgens autem quidam in concilio Pharisaeus nomine Gamalihel legis doctor honorabilis universae plebi iussit foras ad breve homines fieri
dixitque ad illos viri israhelitae adtendite vobis super hominibus istis quid acturi sitis
ante hos enim dies extitit Theodas dicens esse se aliquem cui consensit virorum numerus circiter quadringentorum qui occisus est et omnes quicumque credebant ei dissipati sunt et redactus est ad nihilum
post hunc extitit Iudas Galilaeus in diebus professionis et avertit populum post se et ipse periit et omnes quotquot consenserunt ei dispersi sunt
et nunc itaque dico vobis discedite ab hominibus istis et sinite illos quoniam si est ex hominibus consilium hoc aut opus dissolvetur
si vero ex Deo est non poteritis dissolvere eos ne forte et Deo repugnare inveniamini consenserunt autem illi
et convocantes apostolos caesis denuntiaverunt ne loquerentur in nomine Iesu et dimiserunt eos
et illi quidem ibant gaudentes a conspectu concilii quoniam digni habiti sunt pro nomine Iesu contumeliam pati
omni autem die in templo et circa domos non cessabant docentes et evangelizantes Christum Iesum