Psalms 147

alleluia laudate Dominum quoniam bonum est canticum Dei nostri quoniam decorum est pulchra laudatio
Хваліть Господа, добрий бо Він, виспівуйте нашому Богу, приємний бо Він, Йому подобає хвала!
aedificabit Hierusalem Dominus eiectos Israhel congregabit
Господь Єрусалима будує, збирає вигнанців ізраїлевих.
qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum
Він зламаносердих лікує, і їхні рани болючі обв'язує,
qui numerat multitudinem stellarum et omnes nomine suo vocat
вираховує Він число зорям, і кожній із них дає ймення.
magnus Dominus noster et multus fortitudine prudentiae eius non est numerus
Великий Господь наш, та дужий на силі, Його мудрости міри нема!
suscipiens mansuetos Dominus humilians impios usque ad terram
Господь підіймає слухняних, безбожних понижує аж до землі.
canite Domino in confessione canite Deo nostro in cithara
Дайте відповідь Господу нашому вдячною піснею, заграйте для нашого Бога на гуслах:
qui operit caelos nubibus et praebet terrae pluviam et oriri facit in montibus germen
Він хмарами небо вкриває, приготовлює дощ для землі, оброщує гори травою,
qui dat iumentis panem suum filiis corvi clamantibus
худобі дає її корм, воронятам чого вони кличуть!
non est in fortitudine equi voluntas eius neque in tibiis viri placetur ei
Не в силі коня уподоба Його, і не в членах людини Його закохання,
placetur Domino in his qui timent eum et expectant misericordiam eius
Господь любить тих, хто боїться Його, хто надію складає на милість Його!
lauda Hierusalem Dominum cane Deum tuum Sion
Хвали Господа, Єрусалиме, прославляй Свого Бога, Сіоне,
quia confortavit vectes portarum tuarum benedixit filiis tuis in medio tui
бо зміцняє Він засуви брам твоїх, синів твоїх благословляє в тобі,
qui posuit terminum tuum pacem adipe frumenti saturavit te
чинить мир у границі твоїй, годує тебе пшеницею щирою,
qui emittit eloquium suum terrae velociter curret verbum eius
посилає на землю наказа Свого, дуже швидко летить Його Слово!
qui dat nivem quasi lanam pruinas quasi cinerem spargit
Дає сніг, немов вовну, розпорошує паморозь, буцім то порох,
proicit glaciem suam quasi buccellas ante faciem frigoris eius quis stabit
Він кидає лід Свій, немов ті кришки, і перед морозом Його хто устоїть?
mittet verbum suum et solvet illa spirabit spiritu suo et fluent aquae
Та Він пошле Своє слово, та й розтопить його, Своїм вітром повіє, вода потече!
qui adnuntiat verbum suum Iacob praecepta sua et iudicia sua Israhel
Своє слово звіщає Він Якову, постанови Свої та Свої правосуддя ізраїлю:
non fecit similiter omni genti et iudicia eius non cognoscent alleluia
для жодного люду Він так не зробив, той не знають вони правосуддя Його! Алілуя!