Proverbs 25

haec quoque parabolae Salomonis quas transtulerunt viri Ezechiae regis Iuda

Και αυται ειναι παροιμιαι του Σολομωντος, τας οποιας συνελεξαν οι ανθρωποι του Εζεκιου, βασιλεως του Ιουδα.

gloria Dei celare verbum et gloria regum investigare sermonem

Δοξα του Θεου ειναι να καλυπτη το πραγμα δοξα δε των βασιλεων να εξιχνιαζωσι το πραγμα.

caelum sursum et terra deorsum et cor regum inscrutabile

Ο ουρανος κατα το υψος και η γη κατα το βαθος και η καρδια των βασιλεων ειναι ανεξερευνητα.

aufer robiginem de argento et egredietur vas purissimum

Αφαιρεσον την σκωριαν απο του αργυρου, και σκευος θελει εξελθει εις τον χρυσοχοον

aufer impietatem de vultu regis et firmabitur iustitia thronus eius

αφαιρεσον τους ασεβεις απ εμπροσθεν του βασιλεως, και ο θρονος αυτου θελει στερεωθη εν δικαιοσυνη.

ne gloriosus appareas coram rege et in loco magnorum ne steteris

Μη αλαζονευου εμπροσθεν του βασιλεως, και μη ιστασαι εν τω τοπω των μεγαλων

melius est enim ut dicatur tibi ascende huc quam ut humilieris coram principe

Διοτι καλητερον να σοι ειπωσιν, Αναβα εδω, παρα να καταβιβασθης επι παρουσια του αρχοντος, τον οποιον ειδον οι οφθαλμοι σου.

quae viderunt oculi tui ne proferas in iurgio cito ne postea emendare non possis cum dehonestaveris amicum tuum

Μη εξελθης εις εριδα ταχεως μηποτε εν τω τελει απορησης τι να καμης, οταν ο πλησιον σου σε καταισχυνη.

causam tuam tracta cum amico tuo et secretum extraneo non reveles

Εκδικασον την δικην σου μετα του πλησιον σου και μη ανακαλυπτε το μυστικον αλλου

ne forte insultet tibi cum audierit et exprobrare non cesset

Μηποτε ο ακουων σε ονειδιση και η καταισχυνη σου δεν εξαλειφθη.

mala aurea in lectis argenteis qui loquitur verbum in tempore suo

Λογος λαληθεις πρεποντως ειναι μηλα χρυσα εις ποικιλματα αργυρα.

inauris aurea et margaritum fulgens qui arguit sapientem et aurem oboedientem

Ως ενωτιον χρυσουν και στολιδιον καθαρου χρυσιου, ειναι ο σοφος ο ελεγχων ωτιον υπηκοον.

sicut frigus nivis in die messis ita legatus fidelis ei qui misit eum animam illius requiescere facit

Ως το ψυχος της χιονος εν καιρω του θερισμου, ουτως ειναι ο πιστος πρεσβυς εις τους αποστελλοντας αυτον διοτι αναπαυει την ψυχην των κυριων αυτου.

nubes et ventus et pluviae non sequentes vir gloriosus et promissa non conplens

Ο καυχωμενος εις δωρον ψευδες ομοιαζει συννεφα και ανεμον χωρις βροχης.

patientia lenietur princeps et lingua mollis confringet duritiam

Δι υπομονης πειθεται ο ηγεμων και η γλυκεια γλωσσα συντριβει οστα.

mel invenisti comede quod sufficit tibi ne forte saturatus evomas illud

Ευρηκας μελι; φαγε οσον σοι ειναι αρκετον, μηποτε υπερεμπλησθης απ αυτου και εξεμεσης αυτο.

subtrahe pedem tuum de domo proximi tui nequando satiatus oderit te

Σπανιως βαλε τον ποδα σου εις τον οικον του πλησιον σου, μηποτε σε βαρυνθη και σε μισηση.

iaculum et gladius et sagitta acuta homo qui loquitur contra proximum suum testimonium falsum

Ο ανθρωπος, οστις μαρτυρει κατα του πλησιον αυτου μαρτυριαν ψευδη, ειναι ως ροπαλον και μαχαιρα και βελος οξυ.

dens putridus et pes lapsus qui sperat super infideli in die angustiae

Πιστις προς απιστον εν ημερα συμφορας ειναι ως οδοντιον σεσηπος και πους εξηρθρωμενος.

et amittit pallium in die frigoris acetum in nitro et qui cantat carmina cordi pessimo

Ως ο εκδυομενος ιματιον εν ημερα ψυχους και το οξος επι νιτρον, ουτως ειναι ο ψαλλων ασματα εις λελυπημενην καρδιαν.

si esurierit inimicus tuus ciba illum et si sitierit da ei aquam bibere

Εαν πεινα ο εχθρος σου, δος εις αυτον αρτον να φαγη και εαν διψα, ποτισον αυτον υδωρ

prunam enim congregabis super caput eius et Dominus reddet tibi

διοτι θελεις σωρευσει ανθρακας πυρος επι την κεφαλην αυτου, και ο Κυριος θελει σε ανταμειψει.

ventus aquilo dissipat pluvias et facies tristis linguam detrahentem

Ο βορρας ανεμος εκδιωκει την βροχην το δε ωργισμενον προσωπον την υποψιθυριζουσαν γλωσσαν.

melius est sedere in angulo domatis quam cum muliere litigiosa et in domo communi

Καλητερον να κατοικη τις εν γωνια δωματος, παρα εν οικω ευρυχωρω μετα γυναικος φιλεριδος.

aqua frigida animae sitienti et nuntius bonus de terra longinqua

Ως υδωρ ψυχρον εις ψυχην διψωσαν, ουτως ειναι αγγελιαι αγαθαι απο μακρυνης γης.

fons turbatus pede et vena corrupta iustus cadens coram impio

Ο δικαιος σφαλλων εμπροσθεν του ασεβους ειναι ως πηγη θολερα και βρυσις διαφθαρεισα.

sicut qui mel multum comedit non est ei bonum sic qui scrutator est maiestatis opprimitur gloria

Καθως δεν ειναι καλον να τρωγη τις πολυ μελι, ουτω δεν ειναι ενδοξον να ζητη την ιδιαν αυτου δοξαν.

sicut urbs patens et absque murorum ambitu ita vir qui non potest in loquendo cohibere spiritum suum

Οστις δεν κρατει το πνευμα αυτου, ειναι ως πολις κατηδαφισμενη και ατειχιστος.