Psalms 77

recordans Dei conturbabar loquebar in memet ipso et deficiebat spiritus meus semper
Yüksek sesle Tanrı’ya yakarıyorum, Haykırıyorum beni duysun diye.
prohibebam suspectum oculorum meorum stupebam et non loquebar
Sıkıntılı günümde Rab’be yönelir, Gece hiç durmadan ellerimi açarım, Gönlüm avunmaz bir türlü.
recogitabam dies antiquos annos pristinos
Tanrı’yı anımsayınca inlerim, Düşündükçe içim daralır. Sela
recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum
Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, Sıkıntıdan konuşamıyorum.
ergone in aeternum proiciet Dominus et non repropitiabitur ultra
Geçmiş günleri, Yıllar öncesini düşünüyorum.
ergone conplebit usque in finem misericordiam suam consummabit verbum de generatione et generatione
Gece ilahilerimi anacağım, Kendi kendimle konuşacağım, İnceden inceye soracağım:
numquid oblitus est misereri Deus aut conplebit in furore misericordias suas semper
“Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
et dixi inbecillitas mea est haec commutatio dexterae Excelsi
Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? Sözü geçerli değil mi artık?
recordabor cogitationum Domini reminiscens antiqua mirabilia tua
Tanrı unuttu mu acımayı? Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?” Sela
et meditabor in omni opere tuo et adinventiones tuas loquar
Sonra kendi kendime, “İşte benim derdim bu!” dedim, “Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.”
Deus in sanctuario via tua quis deus magnus ut Deus
RAB’bin işlerini anacağım, Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
tu es Deus faciens mirabilia ostendens in populis potentiam tuam
Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
redemisti in brachio populum tuum filios Iacob et Ioseph semper
Ey Tanrı, yolun kutsaldır! Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
videntes te aquae Deus videntes te aquae parturierunt et commotae sunt abyssi
Harikalar yaratan Tanrı sensin, Halklar arasında gücünü gösterdin.
excusserunt aquas nubila vocem dederunt nubes et sagittae tuae discurrebant
Güçlü bileğinle kendi halkını, Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. Sela
vox tonitrui tui in rota apparuerunt fulgora tua orbi concussa est et commota est terra
Sular seni görünce, ey Tanrı, Sular seni görünce çalkalandı, Enginler titredi.
in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non sunt agnita
Bulutlar suyunu boşalttı, Gökler gürledi, Her yanda okların uçuştu.
deduxisti quasi gregem populum tuum in manu Mosi et Aaron
Kasırgada gürleyişin duyuldu, Şimşekler dünyayı aydınlattı, Yer titreyip sarsıldı.
eruditionis Asaph ausculta populus meus legem meam inclinate aurem vestram ad verba oris mei
Kendine denizde, Derin sularda yollar açtın, Ama ayak izlerin belli değildi.
aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua
Musa ve Harun’un eliyle Halkını bir sürü gibi güttün.