Job 37

super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo
Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua
Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur
Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus
Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum
A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum
A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei
Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius
Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias
Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro
Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris
Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur
Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas
Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio
Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes