Psalms 147

alleluia laudate Dominum quoniam bonum est canticum Dei nostri quoniam decorum est pulchra laudatio
Kiittäkäät Herraa! sillä Jumalaamme kiittää on kallis asia: kiitos on suloinen ja kaunis.
aedificabit Hierusalem Dominus eiectos Israhel congregabit
Herra rakentaa Jerusalemin, ja kokoo hajoitetut Israelilaiset.
qui sanat contritos corde et alligat plagas eorum
Hän parantaa murretut sydämet, ja sitoo heidän kipunsa.
qui numerat multitudinem stellarum et omnes nomine suo vocat
Hän lukee tähdet, ja kutsuu heitä kaikkia nimeltänsä.
magnus Dominus noster et multus fortitudine prudentiae eius non est numerus
Suuri on meidän Herramme, ja suuri hänen voimansa, ja hänen viisautensa on määrätöin.
suscipiens mansuetos Dominus humilians impios usque ad terram
Herra ojentaa raadolliset, ja jumalattomat maahan paiskaa.
canite Domino in confessione canite Deo nostro in cithara
Vuoroin veisatkaat Herralle kiitossanalla, ja veisatkaat meidän Herrallemme kanteleella;
qui operit caelos nubibus et praebet terrae pluviam et oriri facit in montibus germen
Joka taivaan pilvillä peittää ja antaa sateen maan päälle; joka ruohot vuorilla kasvattaa;
qui dat iumentis panem suum filiis corvi clamantibus
Joka eläimille antaa heidän ruokansa, ja kaarneen pojille, jotka häntä avuksensa huutavat.
non est in fortitudine equi voluntas eius neque in tibiis viri placetur ei
Ei hän mielisty hevosten väkevyyteen, eikä hänelle kelpaa miehen sääriluut.
placetur Domino in his qui timent eum et expectant misericordiam eius
Herralle kelpaavat ne, jotka häntä pelkäävät, ja jotka hänen laupiuteensa uskaltavat.
lauda Hierusalem Dominum cane Deum tuum Sion
Ylistä, Jerusalem, Herraa: kiitä, Zion, sinun Jumalaas!
quia confortavit vectes portarum tuarum benedixit filiis tuis in medio tui
Sillä hän vahvistaa sinun porttis salvat, ja siunaa sinussa sinun lapses.
qui posuit terminum tuum pacem adipe frumenti saturavit te
Hän saattaa rauhan sinun ääriis, ja ravitsee sinua parhailla nisuilla.
qui emittit eloquium suum terrae velociter curret verbum eius
Hän lähettää puheensa maan päälle: hänen sanansa nopiasti juoksee.
qui dat nivem quasi lanam pruinas quasi cinerem spargit
Hän antaa lumen niinkuin villan; hän hajoittaa härmän niinkuin tuhan.
proicit glaciem suam quasi buccellas ante faciem frigoris eius quis stabit
Hän heittää rakeensa niinkuin palat; kuka hänen pakkasensa edessä kestää?
mittet verbum suum et solvet illa spirabit spiritu suo et fluent aquae
Hän lähettää sanansa, ja sulaa ne; hän antaa tuulen puhaltaa, niin vedet juoksevat.
qui adnuntiat verbum suum Iacob praecepta sua et iudicia sua Israhel
Hän ilmoittaa Jakobille sanansa, ja Israelille säätynsä ja oikeutensa.
non fecit similiter omni genti et iudicia eius non cognoscent alleluia
Ei hän niin tehnyt kaikille pakanoille; eikä he tiedä hänen oikeuttansa, Halleluja!