Psalms 88

canticum carminis filiorum Core victori per chorum ad praecinendum eruditionis Eman Ezraitae Domine Deus salutis meae per diem clamavi in nocte coram te

ای خداوند، خدای من، ای نجات‌دهندهٔ من، تمام روز نزد تو دعا می‌کنم و شب هنگام به درگاهت ناله می‌کنم.

ingrediatur ante te oratio mea inclina aurem tuam ad laudationem meam

دعای مرا بشنو و به نالهٔ من توجّه نما.

quia repleta est malis anima mea et vita mea ad infernum descendit

مشکلات زیادی بر من هجوم آورده و جانم را به لب رسانده‌اند.

reputatus sum cum descendentibus lacum factus sum quasi homo invalidus

تمامی قوتّم از بین رفته و مانند کسانی شده‌ام که در انتظار مرگ هستند.

inter mortuos liber sicut interfecti et dormientes in sepulchro quorum non recordaris amplius et qui a manu tua abscisi sunt

مانند مردگان، فراموش شده‌ام و مانند یکی از کشته شدگانی هستم که در قبر گذاشته باشند؛ کسانی‌که ایشان را فراموش کرده‌ای و از الطاف تو محرومند.

posuisti me in lacu novissimo in tenebris in profundis

مرا در ته گور و در تاریکی مطلق رها کردی.

super me confirmatus est furor tuus et cunctis fluctibus tuis adflixisti me semper

خشم تو بر من قرار گرفته و امواج غضب تو مرا احاطه کرده‌اند.

longe fecisti notos meos a me posuisti me abominationem eis clausum et non prodeuntem

آشنایانم را از من جدا کردی و مرا مورد تنفّر آنان قرار داده‌ای. آن‌چنان گرفتار شده‌ام که راه گریزی ندارم.

oculus meus infirmatus est ab adflictione invocavi te Domine tota die expandi ad te palmas meas

چشمانم از غصّه تار گردیده‌اند. خداوندا، هر روز نزد تو دعا می‌کنم و دست نیاز به درگاه تو بلند می‌کنم.

numquid mortuis facies mirabilia aut gigantes surgent et confitebuntur tibi semper

آیا برای مردگان معجزه می‌کنی؟ آیا مردگان برخاسته، تو را ستایش خواهند نمود؟

numquid narrabitur in sepulchro misericordia tua et veritas tua in perditione

آیا در قبر گفت‌وگویی از محبّت پایدار و وفاداری تو هست؟

numquid noscentur in tenebris mirabilia tua et iustitia tua in terra quae oblivioni tradita est

آیا معجزات تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ و یا نیكویی تو در دیار خاموش بیان می‌گردد؟

ego autem ad te Domine clamavi et mane oratio mea praeveniet te

خداوندا، هر روز صبح به درگاه تو دعا می‌کنم و از پیشگاه تو یاری می‌طلبم.

quare Domine abicis animam meam abscondis faciem tuam a me

خداوندا، چرا مرا از خود می‌رانی؟ چرا روی خود را از من پنهان می‌کنی؟

pauper ego et aerumnosus ab adulescentia portavi furorem tuum et conturbatus sum

از زمان کودکی خود رنج کشیده و به مرگ نزدیک شده‌ام، از ترس تنبیه تو در عذاب هستم.

per me transierunt irae tuae terrores tui oppresserunt me

آتش خشم تو مرا از پا انداخته است و از ترس حملات تو نابود گردیده‌ام.

circumdederunt me quasi aquae tota die vallaverunt me pariter

آنها مانند توفان هر روز مرا از هر طرف احاطه کرده‌اند.

longe fecisti a me amicum et sodalem notos meos abstulisti

تو حتّی دوستان نزدیک مرا از من جدا کرده و تاریکی را مونس من ساخته‌ای.