Psalms 77

recordans Dei conturbabar loquebar in memet ipso et deficiebat spiritus meus semper

با صدای بلند نزد خدا زاری می‌کنم. در پیشگاه خدا فریاد می‌کنم تا او مرا بشنود.

prohibebam suspectum oculorum meorum stupebam et non loquebar

به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

recogitabam dies antiquos annos pristinos

خدا را یاد می‌کنم و آه می‌کشم. زمانی که به فکر فرو می‌روم، مأیوس می‌شوم.

recordabar psalmorum meorum in nocte cum corde meo loquebar et scobebam spiritum meum

خواب را از من گرفته‌ای، آن‌قدر پریشانم که نمی‌توانم حرف بزنم.

ergone in aeternum proiciet Dominus et non repropitiabitur ultra

به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سالهای پیش را به یاد می‌آورم.

ergone conplebit usque in finem misericordiam suam consummabit verbum de generatione et generatione

تمام شب با خود فکر می‌کنم و می‌اندیشم و از خود می‌پرسم:

numquid oblitus est misereri Deus aut conplebit in furore misericordias suas semper

«آیا خداوند ما را برای همیشه ترک خواهد کرد؟ آیا هرگز از ما راضی نخواهد شد؟

et dixi inbecillitas mea est haec commutatio dexterae Excelsi

آیا دیگر ما را دوست ندارد؟ آیا پیمان او با ما باطل شده است؟

recordabor cogitationum Domini reminiscens antiqua mirabilia tua

آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»

et meditabor in omni opere tuo et adinventiones tuas loquar

پس گفتم: «درد من این است که رفتار خدا با من عوض شده است.»

Deus in sanctuario via tua quis deus magnus ut Deus

من کارهای خداوند را به‌خاطر خواهم آورد و معجزات او را که در گذشته نشان داد، به یاد می‌آورم.

tu es Deus faciens mirabilia ostendens in populis potentiam tuam

دربارهٔ تمام کارهای تو تفکّر خواهم نمود و دربارهٔ کارهای حیرت‌انگیز تو خواهم اندیشید.

redemisti in brachio populum tuum filios Iacob et Ioseph semper

خدایا، همهٔ کارهای تو مقدّسند. خدایی به بزرگی تو وجود ندارد.

videntes te aquae Deus videntes te aquae parturierunt et commotae sunt abyssi

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی. تو قدرت خود را به همهٔ اقوام جهان نشان دادی.

excusserunt aquas nubila vocem dederunt nubes et sagittae tuae discurrebant

تو با قدرت خود، قوم خود، یعنی فرزندان یعقوب و یوسف را آزاد نمودی.

vox tonitrui tui in rota apparuerunt fulgora tua orbi concussa est et commota est terra

ای خدا، وقتی آبها تو را دیدند، ترسیدند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

in mari via tua et semitae tuae in aquis multis et vestigia tua non sunt agnita

ابرها باریدند، رعد در آسمان غرید، برق در همه‌جا درخشید.

deduxisti quasi gregem populum tuum in manu Mosi et Aaron

صدای رعد تو در گِردباد بود و نور برق، جهان را روشن ساخت و زمین را به لرزه درآورد.

eruditionis Asaph ausculta populus meus legem meam inclinate aurem vestram ad verba oris mei

از دریا عبور نمودی و از عمق دریا گذشتی ولی اثری از جای پایت دیده نشد.

aperiam in parabula os meum loquar enigmata antiqua

قوم خود را به وسیلهٔ موسی و هارون، مانند یک شبان رهبری نمودی.