Job 37

super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo

از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.

audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem

غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.

subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae

او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.

post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius

بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.

tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia

به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.

qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae

به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،

qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua

مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.

ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur

حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.

ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus

توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.

flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae

خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.

frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum

ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.

quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum

به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.

sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri

او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.

ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei

لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.

numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius

آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟

numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias

آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.

nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro

وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،

tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt

آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟

ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris

به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.

quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur

من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.

at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas

همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،

ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio

همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.

digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest

خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.

ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes

بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.