Job 6

respondens autem Iob dixit

Ijob respondis kaj diris:

utinam adpenderentur peccata mea quibus iram merui et calamitas quam patior in statera

Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

quasi harena maris haec gravior appareret unde et verba mea dolore sunt plena

Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

quia sagittae Domini in me sunt quarum indignatio ebibit spiritum meum et terrores Domini militant contra me

Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.

numquid rugiet onager cum habuerit herbam aut mugiet bos cum ante praesepe plenum steterit

Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?

aut poterit comedi insulsum quod non est sale conditum aut potest aliquis gustare quod gustatum adfert mortem

Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?

quae prius tangere nolebat anima mea nunc prae angustia cibi mei sunt

Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.

quis det ut veniat petitio mea et quod expecto tribuat mihi Deus

Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

et qui coepit ipse me conterat solvat manum suam et succidat me

Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

et haec mihi sit consolatio ut adfligens me dolore non parcat nec contradicam sermonibus Sancti

Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.

quae est enim fortitudo mea ut sustineam aut quis finis meus ut patienter agam

Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

nec fortitudo lapidum fortitudo mea nec caro mea aerea est

Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?

ecce non est auxilium mihi in me et necessarii quoque mei recesserunt a me

Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.

qui tollit ab amico suo misericordiam timorem Domini derelinquit

Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.

fratres mei praeterierunt me sicut torrens qui raptim transit in convallibus

Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

qui timent pruinam inruet super eos nix

Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;

tempore quo fuerint dissipati peribunt et ut incaluerit solventur de loco suo

En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.

involutae sunt semitae gressuum eorum ambulabunt in vacuum et peribunt

Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

considerate semitas Theman itinera Saba et expectate paulisper

Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;

confusi sunt quia speravi venerunt quoque usque ad me et pudore cooperti sunt

Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.

nunc venistis et modo videntes plagam meam timetis

Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.

numquid dixi adferte mihi et de substantia vestra donate mihi

Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,

vel liberate me de manu hostis et de manu robustorum eruite me

Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?

docete me et ego tacebo et si quid forte ignoravi instruite me

Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

quare detraxistis sermonibus veritatis cum e vobis nullus sit qui possit arguere

Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

ad increpandum tantum eloquia concinnatis et in ventum verba profertis

Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

super pupillum inruitis et subvertere nitimini amicum vestrum

Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

verumtamen quod coepistis explete praebete aurem et videte an mentiar

Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?

respondete obsecro absque contentione et loquentes id quod iustum est iudicate

Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

et non invenietis in lingua mea iniquitatem nec in faucibus meis stultitia personabit

Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?