Psalms 147

Хваліть Господа, добрий бо Він, виспівуйте нашому Богу, приємний бо Він, Йому подобає хвала!
خداوند را سپاس باد! چه نیکوست که خداوند را با سراییدن سرود ستایش کنیم، ستایش خداوند بسیار مناسب و لذّت بخش است.
Господь Єрусалима будує, збирає вигнанців ізраїлевих.
خداوند اورشلیم را دوباره آباد می‌کند و پراکندگان اسرائیل را جمع می‌سازد.
Він зламаносердих лікує, і їхні рани болючі обв'язує,
او دل‏شكستگان را تسلّی می‌دهد و بر زخمهای ایشان مرهم می‌گذارد.
вираховує Він число зорям, і кожній із них дає ймення.
او تعداد ستارگان را می‌‌داند و هر کدام از آنها را به نام می‌شناسد.
Великий Господь наш, та дужий на силі, Його мудрости міри нема!
خداوند ما بزرگ و قدرتش عظیم است، دانش و حکمت او بی‌کران است.
Господь підіймає слухняних, безбожних понижує аж до землі.
خداوند، مسکینان را برمی‌افرازد، و شریران را سرنگون می‌کند.
Дайте відповідь Господу нашому вдячною піснею, заграйте для нашого Бога на гуслах:
برای خداوند سرود شکرگزاری بخوانید و با نوای بربط برای خدای ما بسرایید.
Він хмарами небо вкриває, приготовлює дощ для землі, оброщує гори травою,
او آسمانها را با ابر می‌پوشاند و برای زمین باران فراهم می‌سازد و سبزه‌ها را بر تپّه‌ها می‌رویاند.
худобі дає її корм, воронятам чого вони кличуть!
به حیوانات خوراک می‌دهد و جوجه کلاغها را غذا می‌دهد.
Не в силі коня уподоба Його, і не в членах людини Його закохання,
به قدرت اسبها علاقه‌ای ندارد و نیروی انسانها او را خشنود نمی‌سازد،
Господь любить тих, хто боїться Його, хто надію складає на милість Його!
بلکه رضامندی او از کسانی است که او را گرامی می‌دارند و به محبّت پایدار او توکّل می‌کنند.
Хвали Господа, Єрусалиме, прославляй Свого Бога, Сіоне,
خداوند را ستایش کن، ای اورشلیم! خدای خود را ستایش کن، ای صهیون!
бо зміцняє Він засуви брам твоїх, синів твоїх благословляє в тобі,
او دروازه‌هایت را بر روی دشمن محکم می‌بندد و ساکنان تو را برکت می‌دهد.
чинить мир у границі твоїй, годує тебе пшеницею щирою,
او صلح را به مرزهای تو می‌آورد و انبارهایت را از غلّه پُر می‌سازد.
посилає на землю наказа Свого, дуже швидко летить Його Слово!
او به زمین فرمان می‌دهد و فرمایشات او فوراً انجام می‌شود.
Дає сніг, немов вовну, розпорошує паморозь, буцім то порох,
زمین را با لحاف برف می‌پوشاند و شبنم را مانند گرد می‌پاشد.
Він кидає лід Свій, немов ті кришки, і перед морозом Його хто устоїть?
تگرگ را همچون سنگریزه می‌فرستد و کسی تاب تحمّل سرمای آن را ندارد.
Та Він пошле Своє слово, та й розтопить його, Своїм вітром повіє, вода потече!
به فرمان او یخها آب می‌شوند، باد می‌وزد و آب جاری می‌گردد.
Своє слово звіщає Він Якову, постанови Свої та Свої правосуддя ізраїлю:
کلام خود را به یعقوب بیان می‌کند و احکام و دستورات خود را به بنی‌اسرائیل می‌دهد.
для жодного люду Він так не зробив, той не знають вони правосуддя Його! Алілуя!
با هیچ قوم دیگری چنین رفتار نمی‌کند، زیرا آنها احکام او را نمی‌دانند. خداوند را سپاس باد!