Job 8

І заговорив шух'янин Білдад та й сказав:
ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.
Аж доки ти будеш таке теревенити? І доки слова твоїх уст будуть вітром бурхливим?
ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.
Чи Бог скривлює суд, і хіба Всемогутній викривлює правду?
خدا هرگز بی‌عدالتی نمی‌کند. خدای قادر مطلق، همیشه راست و با انصاف است.
Якщо твої діти згрішили Йому, то Він їх віддав в руку їх беззаконня!
فرزندانت در برابر خدا گناه کردند و خدا آنها را طبق کارهایشان جزا داد.
Якщо ти звертатися будеш до Бога, і будеш благати Всемогутнього,
اگر تو طالب خدای قادر مطلق باشی و با دعا و زاری به نزد او بازگردی،
якщо чистий ти та безневинний, то тепер Він тобі Свою милість пробудить, і наповнить оселю твою справедливістю,
و اگر در پاکی و درستکاری زندگی کنی، آن وقت خدا به یقین به کمک تو می‌شتابد و به عنوان پاداش، خانواده‌ات را به تو بر می‌گرداند
і хоч твій початок нужденний, але твій кінець буде вельми великий!
و بیشتر از آنچه که در ابتدا داشتی، به تو می‌دهد.
Поспитай в покоління давнішого, і міцно збагни батьків їхніх,
از بزرگان و موی سپیدان بپرس و از تجربهٔ آنها بیاموز.
бо ми ж учорашні, й нічого не знаєм, бо тінь наші дні на землі,
زیرا ما مدّت کوتاهی زندگی کرده‌ایم، معلومات ما بسیار کم است و عمر ما بر زمین همچون سایه‌ای زودگذر است.
отож вони навчать тебе, тобі скажуть, і з серця свойого слова подадуть:
از حکمت گذشتگان تعلیم بگیر و سخنان حکیمانهٔ آنها را سرمشق خود قرار بده.
Чи папірус росте без болота? Чи росте очерет без води?
در جایی که آب نباشد، نی نمی‌روید و آن را در خارج از نیزار نمی‌توان یافت.
Він іще в доспіванні своїм, не зривається, але сохне раніш за всіляку траву:
اگر آب خشک شود، حتّی پیش از آن که وقت بریدن آن برسد، پژمرده می‌گردد.
отакі то дороги всіх тих, хто забуває про Бога! І згине надія безбожного,
عاقبتِ کسانی‌که خدا را ترک می‌کنند، همین‌گونه است و دیگر امیدی برایشان باقی نمی‌ماند.
бо його сподівання як те павутиння, і як дім павуків його певність...
این مردم به کسانی می‌مانند که به تار عنکبوت اعتماد می‌کنند.
На свій дім опирається, та не встоїть, тримається міцно за нього, й не вдержиться він...
اگر به آن تکیه کنند، می‌افتند و اگر از آن آویزان شوند، آنها را نگاه نمی‌دارد.
Він зеленіє на сонці, й галузки його випинаються понад садка його,
شخص شریر مثل علفی است که در زیر تابش آفتاب تازه می‌گردد و شاخه‌هایش در باغ پهن می‌شوند.
на купі каміння сплелося коріння його, воно між каміння вросло:
در بین سنگها ریشه می‌دواند و ریشه‌هایش به دور آنها محکم می‌پیچند.
Якщо вирвуть його з його місця, то зречеться його: тебе я не бачило!...
امّا اگر از بیخ کنده شود، دیگر کسی به یاد نمی‌آورد که آن علف در آنجا بوده است.
Така радість дороги його, а з пороху інші ростуть.
بلی، سرنوشت مردم بی‌خدا هم به همین طریق است؛ و دیگران می‌آیند و جایشان را می‌گیرند.
Тож невинного Бог не цурається, і не буде тримати за руку злочинців,
خدا هرگز مردم درستکار را ترک نمی‌کند و به شریران کمک نمی‌نماید.
аж наповнить уста твої сміхом, а губи твої криком радости...
لبانت را از خنده پُر می‌سازد تا از خوشی فریاد بزنی.
Твої ненависники в сором зодягнуться, і намету безбожних не буде!
بدخواهانت را شرمنده و خانهٔ شریران را ویران می‌کند.