Job 37

Отож, і від цього тремтить моє серце і зрушилось з місця свого.
Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.
Уважливо слухайте гук Його голосу, і грім, що несеться із уст Його,
Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.
його Він пускає попід усім небом, а світло Своє аж на кінці землі.
Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.
За Ним грім ричить левом, гримить гуком своєї величности, і його Він не стримує, почується голос Його.
Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.
Бог предивно гримить Своїм голосом, вчиняє великі діла, яких не розуміємо ми.
Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.
До снігу говорить Він: Падай на землю! а дощеві та зливі: Будьте сильні!
Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.
Він руку печатає кожній людині, щоб пізнали всі люди про діло Його.
Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.
І звір входить у сховище, і живе в своїх лігвищах.
La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.
Із кімнати південної буря приходить, а з вітру північного холод.
El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.
Від Божого подиху лід повстає, і водна широкість тужавіє.
De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.
Також Він обтяжує вільгістю тучу, і світло своє розпорошує хмара,
La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.
і вона по околицях ходить та блукає за Його проводом, щоб чинити все те, що накаже Він їй на поверхні вселенної,
Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:
він наводить її чи на кару для краю Свого, чи на милість.
Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.
Бери, Йове, оце до ушей, уставай і розваж Божі чуда!
Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.
Чи ти знаєш, що Бог накладає на них, і заяснює світло із хмари Своєї?
Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?
Чи ти знаєш, як носиться хмара в повітрі, про чуда Того, Який має безвадне знання,
Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?
ти, що шати твої стають теплі, як стишується земля з полудня?
Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?
Чи ти розтягав із Ним хмару, міцну, немов дзеркало лите?
Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?
Навчи нас, що скажем Йому? Через темність ми не впорядкуємо слова.
Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.
Чи Йому оповісться, що буду казати? Чи зміг хто сказати, що Він знищений буде?
Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.
І тепер ми не бачимо світла, щоб світило у хмарах, та вітер перейде і вичистить їх.
Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.
Із півночі приходить воно, немов золото те, та над Богом величність страшна.
De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.
Всемогутній, Його не знайшли ми, Він могутній у силі, але Він не мучить нікого судом та великою правдою.
La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.
Тому нехай люди бояться Його, бо на всіх мудросердих не дивиться Він.
Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.