Proverbs 2

Υιε μου, εαν δεχθης τους λογους μου και ταμιευσης τας εντολας μου παρα σεαυτω,
Mijn zoon! zo gij mijn redenen aanneemt, en mijn geboden bij u weglegt;
ωστε να προσεξη το ωτιον σου εις την σοφιαν, να κλινης την καρδιαν σου εις την συνεσιν
Om uw oren naar wijsheid te doen opmerken; zo gij uw hart tot verstandigheid neigt;
και εαν επικαλεσθης την φρονησιν, και υψωσης την φωνην σου εις την συνεσιν
Ja, zo gij tot het verstand roept, uw stem verheft tot de verstandigheid;
εαν ζητησης αυτην ως αργυριον και εξερευνησης αυτην ως κεκρυμμενους θησαυρους,
Zo gij haar zoekt als zilver, en naspeurt als verborgen schatten;
τοτε θελεις εννοησει τον φοβον του Κυριου και θελεις ευρει την επιγνωσιν του Θεου.
Dan zult gij de vreze des HEEREN verstaan, en zult de kennis van God vinden.
Διοτι ο Κυριος διδει σοφιαν εκ του στοματος αυτου εξερχεται γνωσις και συνεσις.
Want de HEERE geeft wijsheid; uit Zijn mond komt kennis en verstand.
Αποταμιευει σωτηριαν εις τους ευθεις ειναι ασπις εις τους περιπατουντας εν ακεραιοτητι,
Hij legt weg voor de oprechten een bestendig wezen; Hij is een Schild dengenen, die oprechtelijk wandelen;
υπερασπιζων τας οδους της δικαιοσυνης και φυλαττων την οδον των οσιων αυτου.
Opdat zij de paden des rechts houden; en Hij zal den weg Zijner gunstgenoten bewaren.
Τοτε θελεις εννοησει δικαιοσυνην και κρισιν και ευθυτητα, πασαν οδον αγαθην.
Dan zult gij verstaan gerechtigheid, en recht, en billijkheden, en alle goed pad.
Εαν η σοφια εισελθη εις την καρδιαν σου και η γνωσις ηδυνη την ψυχην σου,
Als de wijsheid in uw hart zal gekomen zijn, en de wetenschap voor uw ziel zal liefelijk zijn;
ορθη βουλη θελει σε φυλαττει, συνεσις θελει σε διατηρει
Zo zal de bedachtzaamheid over u de wacht houden, de verstandigheid zal u behoeden;
δια να σε ελευθερονη απο της οδου της πονηρας, απο ανθρωπου λαλουντος δολια,
Om u te redden van den kwaden weg, van den man, die verkeerdheden spreekt;
οιτινες εγκαταλειπουσι τας οδους της ευθυτητος, δια να περιπατωσιν εν ταις οδοις του σκοτους
Van degenen, die de paden der oprechtheid verlaten, om te gaan in de wegen der duisternis;
οιτινες ηδυνονται εις το να καμνωσι κακον, χαιρουσιν εις τας διαστροφας της κακιας,
Die blijde zijn in het kwaad doen, zich verheugen in de verkeerdheden des kwaden;
των οποιων αι οδοι ειναι σκολιαι και αι πορειαι αυτων διεστραμμεναι
Welker paden verkeerd zijn, en afwijkende in hun sporen;
δια να σε ελευθερονη απο ξενης γυναικος, απο αλλοτριας κολακευουσης με τους λογους αυτης,
Om u te redden van de vreemde vrouw, van de onbekende, die met haar redenen vleit;
ητις εγκατελιπε τον επιστηθιον της νεοτητος αυτης και ελησμονησε την διαθηκην του Θεου αυτης.
Die den leidsman harer jonkheid verlaat, en het verbond haars Gods vergeet;
Διοτι ο οικος αυτης καταβιβαζει εις τον θανατον, και τα βηματα αυτης εις τους νεκρους
Want haar huis helt naar den dood, en haar paden naar de overledenen.
παντες οι εισερχομενοι προς αυτην δεν επιστρεφουσιν ουδε αναλαμβανουσι τας οδους της ζωης
Allen die tot haar ingaan, zullen niet wederkomen, en zullen de paden des levens niet aantreffen;
δια να περιπατης εν τη οδω των αγαθων και να φυλαττης τας τριβους των δικαιων.
Opdat gij wandelt op den weg der goeden, en houdt de paden der rechtvaardigen.
Διοτι οι ευθεις θελουσι κατοικησει την γην, και οι τελειοι θελουσιν εναπολειφη εν αυτη.
Want de vromen zullen de aarde bewonen, en de oprechten zullen daarin overblijven;
Οι δε ασεβεις θελουσιν εκκοπη απο της γης, και οι παρανομοι θελουσιν εκριζωθη απ αυτης.
Maar de goddelozen zullen van de aarde uitgeroeid worden, en de trouwelozen zullen er van uitgerukt worden.