Psalms 77

Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

(Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.) Jeg råber, højt til Gud, og han hører mig,

Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

jeg søger Herren på Nødens Dag, min Hånd er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Ånd vansmægter. - Sela.

Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

Du holder mine Øjne vågne, jeg er urolig og målløs.

Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

Jeg tænker på fordums dage, ihukommer længst henrundne År;

Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Ånd.

Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Nåde,

Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? - Sela.

At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

Jeg sagde: Det er min Smerte; at den Højestes højre er ikke som før.

Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

Jeg kommer HERRENs Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

Jeg tænker på al din Gerning og grunder over dine Værker.

Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud så stor som Gud!

Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. - Sela.

Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

Vandene så dig, Gud, Vandene så dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjaldede, dine Pile for hid og did;

Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

din bragende Torden rullede, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke.

Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.

Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Hånd.