Job 6

Nang magkagayo'y sumagot si Job at nagsabi,
Så tog Job til Orde og svarede:
Oh timbangin nawa ang aking pagkainip, at ang aking mga kasakunaan ay malagay sa mga timbangan na magkakasama.
"Gid man vejed min Harme og vejed min Ulykke mod den!
Sapagka't ngayo'y magiging lalong mabigat kay sa buhangin sa mga dagat: kaya't ang aking pananalita ay napabigla.
Thi tungere er den end Havets Sand, derfor talte jeg over mig!
Sapagka't ang mga palaso ng Makapangyarihan sa lahat ay nasasaksak sa akin, ang lason niyaon ay hinitit ng aking diwa; ang mga pangkilabot ng Dios ay nangahahanay laban sa akin.
Thi i mig sidder den Almægtiges Pile, min Ånd inddrikker deres Gift; Rædsler fra Gud forvirrer mig.
Umuungal ba ang mailap na asno pag may damo? O umuungal ba ang baka sa kaniyang pagkain?
Skriger et Vildæsel midt i Græsset, brøler en Okse ved sit Foder?
Makakain ba ng walang asin ang matabang? O mayroon bang lasa ang puti ng isang itlog?
Spiser man ferskt uden Salt, smager mon Æggehvide godt?
Tinatanggihang hipuin ng aking kaluluwa; mga karumaldumal na pagkain sa akin.
Min Sjæl vil ej røre derved, de Ting er som Lugt af en Løve.
Oh mangyari nawa ang aking kahilingan; at ipagkaloob nawa sa akin ng Dios ang bagay na aking minimithi!
Ak, blev mit Ønske dog opfyldt, Gud give mig det, som jeg håber
Sa makatuwid baga'y kalugdan nawa ng Dios na pisain ako; na bitawan ang kaniyang kamay, at ihiwalay ako!
vilde d dog knuse mig, række Hånden ud og skære mig fra,
Kung magkagayo'y magtataglay pa ako ng kaaliwan; Oo, ako'y makapagbabata sa mga walang awang sakit; sapagka't hindi ko itinakuwil ang mga salita ng Banal.
så vilde det være min Trøst - jeg hopped af Glæde trods skånselsløs Kval at jeg ikke har nægtet den Helliges Ord.
Ano ang aking lakas, na ako'y maghihintay? At ano ang aking wakas na ako'y magtitiis?
Hvad er min Kraft, at jeg skal holde ud, min Udgang, at jeg skal være tålmodig?
Ang akin bang tibay ay tibay ng mga bato? O ang akin bang laman ay tanso?
Er da min Kraft som Stenens, er da mit Legeme Kobber?
Di ba ako'y walang sukat na kaya, at ang karunungan ay lumayo sa akin?
Ak, for mig er der ingen Hjælp, hver Udvej lukker sig for mig.
Siyang nanglulupaypay ay dapat pagpakitaang loob ng kaniyang kaibigan; kahit siya na walang takot sa Makapangyarihan sa lahat.
Den, der nægter sin Næste Godhed, han bryder med den Almægtiges Frygt.
Ang aking mga kapatid ay nagsipagdaya na parang batis, na parang daan ng mga batis na nababago;
Mine Brødre sveg mig som en Bæk, som Strømme, hvis Vand svandt bort,
Na malabo dahil sa hielo, at siyang kinatunawan ng nieve:
de, der var grumset af os, og som Sneen gemte sig i,
Paginit ay nawawala: pagka mainit, ay nangatutunaw sa kanilang dako.
men som svandt ved Solens Glød, tørredes sporløst ud i Hede;
Ang mga pulutong na naglalakbay sa pagsunod sa mga yaon ay nangaliligaw; nagsisilihis sa ilang at nawawala.
Karavaner bøjer af fra Vejen, drager op i Ørkenen og går til Grunde;
Minasdan ng mga pulutong na mula sa Tema, hinintay ang mga yaon ng mga pulutong na mula sa Seba.
Temas Karavaner spejder, Sabas Rejsetog håber på dem,
Sila'y nangapahiya, sapagka't sila'y nagsiasa; sila'y nagsiparoon at nangatulig.
men de beskæmmes i deres Tillid, de kommer derhen og skuffes!
Sapagka't ngayon, kayo'y nauwi sa wala; kayo'y nangakakakita ng kakilabutan, at nangatatakot.
Ja, slige Strømme er I mig nu, Rædselen så I og grebes af Skræk!
Sinabi ko baga: Bigyan mo ako? O, Maghandog ka ng isang kaloob sa akin ng iyong pag-aari?
Har jeg mon sagt: "Giv mig Gaver, løs mig med eders Velstand,
O, Iligtas mo ako sa kamay ng kaaway? O, tubusin mo ako sa kamay ng mga namimighati?
red mig af Fjendens Hånd, køb mig fri fra Voldsmænds Hånd!"
Turuan mo ako, at ako'y mamamayapa; at ipaunawa mo sa akin kung ano ang aking pinagkasalahan.
Lær mig, så vil jeg tie, vis mig, hvor jeg har fejlet!
Pagkatindi nga ng mga salita ng katuwiran! Nguni't anong sinasaway ng iyong pakikipagtalo?
Redelig Tale, se, den gør Indtryk; men eders Revselse, hvad er den værd?
Iniisip ba ninyong sumaway ng mga salita? Dangang ang mga salita ng walang inaasahan ay parang hangin.
Er det jer Hensigt at revse Ord? Den fortvivledes Ord er dog Mundsvejr!
Oo, kayo'y magsasapalaran sa ulila, at ginawa ninyong kalakal ang inyong kaibigan.
Selv om en faderløs kasted I Lod og købslog om eders Ven.
Ngayon nga'y kalugdan mong lingapin ako; sapagka't tunay na hindi ako magbubulaan sa iyong harap.
Men vilde I nu dog se på mig! Mon jeg lyver jer op i Ansigtet?
Kayo'y magsibalik isinasamo ko sa inyo, huwag magkaroon ng kalikuan; Oo, kayo'y magsibalik uli, ang aking usap ay matuwid.
Vend jer hid, lad der ikke ske Uret, vend jer, thi end har jeg Ret!
May di ganap ba sa aking dila? Hindi ba makapapansin ang aking pagwawari ng mga suwail na bagay?
Er der Uret på min Tunge, eller skelner min Gane ej, hvad der er ondt?