Job 37

 Ja, vid sådant förskräckes mitt hjärta,  bävande spritter det upp.

Pri tio tremas mia koro Kaj saltas de sia loko.

 Hören, hören huru hans röst ljuder vred,  hören dånet som går ut ur hans mun.

Aŭskultu atente en la bruo Lian voĉon, Kaj la sonojn, kiuj eliras el Lia buŝo.

 Han sänder det åstad, så långt himmelen når,  och sina ljungeldar bort till jordens ändar.

Sub la tutan ĉielon Li kurigas tion, Kaj Sian lumon al la randoj de la tero.

 Efteråt ryter så dånet,  när han dundrar med sin väldiga röst;  och på ljungeldarna spar han ej,  då hans röst låter höra sig.

Post ĝi ekbruas la tondro; Li tondras per Sia majesta voĉo, Kaj oni ne povas tion haltigi, kiam aŭdiĝas Lia voĉo.

 Ja, underbart dundrar Gud med sin röst,  stora ting gör han, utöver vad vi förstå.

Mirinde tondras Dio per Sia voĉo; Li faras ion grandan, sed ne konatan.

 Se, åt snön giver han bud: »Fall ned till jorden»,  så ock åt regnskuren, åt sitt regnflödes mäktiga skur.

Al la neĝo Li diras: Falu sur la teron; Ankaŭ al la pluvego, al Siaj fortaj pluvegoj.

 Därmed fjättrar han alla människors händer,  så att envar som han har skapat kan lära därav.

Sur la manon de ĉiu homo Li metas sigelon, Por ke ĉiuj homoj sciu Lian faron.

 Då draga sig vilddjuren in i sina gömslen,  och i sina kulor lägga de sig till ro.

La sovaĝa besto iras en sian kavon Kaj restas en sia loĝejo.

 Från Stjärngemaket kommer då storm  och köld genom nordanhimmelens stjärnor;

El la sudo venas ventego, Kaj de la nordo venas malvarmo.

 med sin andedräkt sänder Gud frost,  och de vida vattnen betvingas.

De la spiro de Dio venas frosto, Kaj vasta akvo fariĝas kvazaŭ fandaĵo.

 Skyarna lastar han ock med väta  och sprider omkring sina ljungeldsmoln.

La nubojn Li pezigas per akvo, Kaj nubo disŝutas Lian lumon.

 De måste sväva än hit, än dit,  alltefter hans rådslut och de uppdrag de få,  vadhelst han ålägger dem på jordens krets.

Li direktas ilin ĉirkaŭen, kien Li volas, Por ke ili plenumu ĉion, kion Li ordonas al ili, sur la tero:

 Än är det som tuktoris, än med hjälp åt hans jord,  än är det med nåd som han låter dem komma.

Ĉu por puno de ia lando, Ĉu por favorkoraĵo Li ilin direktas.

 Lyssna då härtill, du Job;  stanna och betänk Guds under.

Atentu tion, Ijob; Staru, kaj konsideru la miraklojn de Dio.

 Förstår du på vad sätt Gud styr deras gång  och låter ljungeldarna lysa fram ur sina moln?

Ĉu vi scias, kiamaniere Dio agigas ilin Kaj aperigas lumon el Sia nubo?

 Förstår du lagen för skyarnas jämvikt,  den Allvises underbara verk?

Ĉu vi komprenas, ĉe la distiro de nubo, La miraklojn de Tiu, kiu estas la plej perfekta en la sciado?

 Förstår du huru kläderna bliva dig så heta,  när han låter jorden domna under sunnanvinden?

Kiamaniere viaj vestoj varmiĝas, Kiam la tero kvietiĝas de sude?

 Kan du välva molnhimmelen så som han,  så fast som en spegel av gjuten metall?

Ĉu vi povas etendi kun Li la ĉielon, Firman kiel fandita spegulo?

 Lär oss då vad vi skola säga till honom;  för vårt mörkers skull hava vi intet att lägga fram.

Sciigu al ni, kion ni devas diri al Li; Mi nenion povas elkonjekti pro mallumo.

 Ej må det bebådas honom att jag vill tala.  Månne någon begär sitt eget fördärv?

Ĉu estos rakontita al Li tio, kion mi parolas? Se iu parolos, li pereos.

 Men synes icke redan skenet?  Strålande visar han sig ju mellan skyarna,  där vinden har gått fram och sopat dem undan.

Nun oni ne povas rigardi la lumon, kiu hele lumas en la ĉielo, Kiam la vento pasas kaj purigas ĝin.

 I guldglans kommer han från norden.  Ja, Gud är höljd i fruktansvärt majestät;

De norde venas oro; Ĉirkaŭ Dio estas terura brilo.

 den Allsmäktige kunna vi icke fatta,  honom som är så stor i kraft,  honom som ej kränker rätten, ej strängaste rättfärdighet.

La Plejpotenculon ni ne povas kompreni. Li estas granda en forto, justo, kaj vero; Li neniun premas.

 Fördenskull frukta människorna honom;  men de självkloka -- dem alla aktar han ej på.

Tial respektegas Lin la homoj; Kaj Li atentas neniun el la saĝuloj.