Job 17

MI ALIENTO está corrompido, acórtanse mis días, Y me está aparejado el sepulcro.
Kua pau toku manawa, moti rawa oku ra, kua rite te urupa moku.
No hay conmigo sino escarnecedores, En cuya acrimonia se detienen mis ojos.
He pono he hunga tawai enei kei ahau, a kei roto tonu toku kanohi i a ratou whakakarangitanga.
Pon ahora, dame fianza para litigar contigo: ¿Quién tocará ahora mi mano?
Tena ra, homai he punga ko koe tonu hei whakakapi turanga moku; ko wai hei papaki ringa ki ahau?
Porque á éstos has tú escondido su corazón de inteligencia: Por tanto, no los ensalzarás.
Kua huna hoki e koe to ratou ngakau kei mohio; na reira e kore koe e whakaneke ake i a ratou.
El que denuncia lisonjas á sus prójimos, Los ojos de sus hijos desfallezcan.
Ko te tangata e whaki ana i ona hoa, he mea mo te utu, ko nga kanohi tonu o ana tamariki e hemo.
Él me ha puesto por parábola de pueblos, Y delante de ellos he sido como tamboril.
Kua meinga hoki ahau e ia hei hahani ma nga iwi; a kua waiho marakerake ahau hei whakaetietinga.
Y mis ojos se oscurecieron de desabrimiento, Y mis pensamientos todos son como sombra.
Kua atarua toku kanohi i te tangi, rite tonu ki te atarangi oku wahi katoa.
Los rectos se maravillarán de esto, Y el inocente se levantará contra el hipócrita.
Ka miharo te hunga tika ki tenei, a ka whakaoho te tangata harakore i a ia ano hei whakahe i te atuakore.
No obstante, proseguirá el justo su camino, Y el limpio de manos aumentará la fuerza.
Otiia ka mau te tangata tika ki tona ara, a ko te tangata ringa ma ka neke haere ake te kaha.
Mas volved todos vosotros, y venid ahora, Que no hallaré entre vosotros sabio.
Ko koutou katoa ia tahuri, anga mai nei, e kore hoki tetahi tangata mahara e kitea e ahau i roto i a koutou.
Pasáronse mis días, fueron arrancados mis pensamientos, Los designios de mi corazón.
Kua pahemo oku ra, motumotuhia ake oku whakaaro i whakatakoto ai, tae noa ki nga whakaaro o toku ngakau.
Pusieron la noche por día, Y la luz se acorta delante de las tinieblas.
Ko te po kua meinga e ratou hei ao; ko te marama, e ki ana ratou, e tata tonu ana ki te pouri.
Si yo espero, el sepulcro es mi casa: Haré mi cama en las tinieblas.
Ki te titiro ahau i te reinga hei whare moku; mehemea kua wharikitia e ahau toku moenga ki te pouri;
Á la huesa tengo dicho: Mi padre eres tú; Á los gusanos: Mi madre y mi hermana.
Mehemea kua karanga ahau ki te pirau, ko koe toku papa; ki te iro ranei, ko koe toku whaea, toku tuahine!
¿Dónde pues estará ahora mi esperanza? Y mi esperanza ¿quién la verá?
Kei hea ra he tumanakohanga atu moku? A ko taku e tumanako atu ai ko wai e kite?
Á los rincones de la huesa descenderán, Y juntamente descansarán en el polvo.
Ka riro ki raro ki nga taha o te reinga, ina whai okiokinga i roto i te puehu.