Job 6

Y RESPONDIÓ Job y dijo:
Jòb pran lapawòl, li di konsa:
¡Oh si pesasen al justo mi queja y mi tormento, Y se alzasen igualmente en balanza!
-Si yo te ka pran pèz lapenn mwen, si yo te ka peze tout malè mwen yo nan balans,
Porque pesaría aquél más que la arena del mar: Y por tanto mis palabras son cortadas.
yo ta jwenn yo pi lou pase tout sab ki bò lanmè. Lè sa a, nou pa ta sezi tande m' pale jan m'ap pale a.
Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, Cuyo veneno bebe mi espíritu; Y terrores de Dios me combaten.
Bondye ki gen tout pouvwa a plante flèch li yo sou mwen. Pwazon yo a anvayi tout kò m'. Bondye voye sou mwen tout kalite malè pou fè kè m' kase.
¿Acaso gime el asno montés junto á la hierba? ¿Muge el buey junto á su pasto?
Bourik mawon pa ranni lè li gen zèb pou l' manje. Ni bèf pa rele lè li gen manje devan l'.
¿Comeráse lo desabrido sin sal? ¿Ó habrá gusto en la clara del huevo?
Moun pa manje manje ki san gou, manje ki san sèl. Blan ze pa gen bon gou nan bouch.
Las cosas que mi alma no quería tocar, Por los dolores son mi comida.
Mwen pa menm gen apeti pou bagay konsa. Tou sa mwen manje fè kè m' tounen.
¡Quién me diera que viniese mi petición, Y que Dios me otorgase lo que espero;
Si Bondye te ka ban mwen sa m' mande l' la! Si li te ka fè m' jwenn sa m'ap tann lan!
Y que pluguiera á Dios quebrantarme; Que soltara su mano, y me deshiciera!
Si sèlman sa ta fè l' plezi pou l' touye m'! Si li ta vle lonje men l' pou l' disparèt mwen!
Y sería aún mi consuelo, Si me asaltase con dolor sin dar más tregua, Que yo no he escondido las palabras del Santo.
Se ta va yon gwo konsolasyon pou mwen. Malgre tout soufrans mwen yo, mwen ta danse, mwen ta fè fèt, paske mwen konnen mwen pa janm dezobeyi lòd Bondye ki apa a bay.
¿Cuál es mi fortaleza para esperar aún? ¿Y cuál mi fin para dilatar mi vida?
Mwen pa gen fòs pou m' tann ankò. Pa gen ankenn espwa pou mwen. Sa m' bezwen viv toujou fè?
¿Es mi fortaleza la de las piedras? ¿Ó mi carne, es de acero?
Se pa wòch mwen ye. Se pa bout fè kò m' ye.
¿No me ayudo cuanto puedo, Y el poder me falta del todo?
Mwen pa gen fòs ankò pou m' kenbe. Kote m' vire, mwen pa jwenn sekou.
El atribulado es consolado de su compañero: Mas hase abandonado el temor del Omnipotente.
Nan tray m'ap pase koulye a, mwen bezwen bon zanmi ki pou soutni m', menm si mwen ta vire do bay Bondye.
Mis hermanos han mentido cual arroyo: Pasáronse como corrientes impetuosas,
Men, frè m' yo, nou p'ap di m' anyen la a. Nou tankou ravin chèch ki pa gen dlo depi lapli pa tonbe.
Que están escondidas por la helada, Y encubiertas con nieve;
Nan sezon fredi, lè lanèj ap fonn, yo plen dlo sal ki frèt kou glas.
Que al tiempo del calor son deshechas, Y en calentándose, desaparecen de su lugar;
Men, nan sezon lesèk, pa yon gout dlo! Chalè solèy la cheche yo nèt.
Apártanse de la senda de su rumbo, Van menguando y piérdense.
Bann vwayajè yo kite chemen yo pou y' al dèyè dlo. Yo pèdi nan dezè a. Yo mouri.
Miraron los caminantes de Temán, Los caminantes de Saba esperaron en ellas:
Vwayajè ki soti nan peyi Cheba ak nan peyi Saba ap touye tèt yo chache dlo.
Mas fueron avergonzados por su esperanza; Porque vinieron hasta ellas, y halláronse confusos.
Yo pa ka jwenn. Rive devan ravin lan, yo pa konn sa pou yo fè.
Ahora ciertamente como ellas sois vosotros: Que habéis visto el tormento, y teméis.
Wi, mezanmi. Nou tankou yon ravin chèch pou mwen. Nou wè nan ki eta mwen ye, nou pè, n'ap renka kò nou dèyè.
¿Os he dicho yo: Traedme, Y pagad por mí de vuestra hacienda;
Eske m' te mande nou pou nou fè m' kado kichòy? Osinon pou nou fè yon moun kado pou mwen nan sa nou genyen?
Y libradme de la mano del opresor, Y redimidme del poder de los violentos?
Eske mwen te mande nou pou nou vin wete m' anba grif yon lènmi, osinon pou nou delivre m' anba men yon moun k'ap fè m' soufri?
Enseñadme, y yo callaré: Y hacedme entender en qué he errado.
Bon. Pale avè m'. Si m' antò, fè m' wè kote m' antò a. Lè sa a, m'a pe bouch mwen. M'a koute nou.
¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! Mas ¿qué reprende el que reprende de vosotros?
Pawòl ki pale verite bon pou tande. Men, m' pa wè sa nou vle di m' la a.
¿Pensáis censurar palabras, Y los discursos de un desesperado, que son como el viento?
Ou di mwen fin dekouraje. Se depale m'ap depale. Poukisa atò w'ap kritike pawòl mwen yo konsa?
También os arrojáis sobre el huérfano, Y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
Konsa tou, ou ta rive jwe lajan sou tèt timoun san papa. Ou ta fè lajan sou tèt bon zanmi ou.
Ahora pues, si queréis, mirad en mí, Y ved si miento delante de vosotros.
Koulye a, monchè, tanpri, gade m' nan je. Mwen p'ap ba ou manti.
Tornad ahora, y no haya iniquidad; Volved aún á considerar mi justicia en esto.
Tounen non! Pa fè m' lenjistis sa a! Tounen, mwen di ou. Se kòz mwen m'ap defann.
¿Hay iniquidad en mi lengua? ¿No puede mi paladar discernir las cosas depravadas?
Eske se manti m'ap bay? Dapre nou, mwen pa konnen sa ki byen ak sa ki mal?