Job 7

Porventura não tem o homem duro serviço sobre a terra? E não são os seus dias como os do jornaleiro?
Tsy mahafantatra izay ratsy va ny vavako? Tsy mpiantafika va ny zanak'olombelona etỳ ambonin'ny tany? Ary tsy tahaka ny andron'ny mpikarama va ny androny?
Como o escravo que suspira pela sombra, e como o jornaleiro que espera pela sua paga,
Toy ny mpanompo maniry alokaloka, ary toy ny mpikarama miandry ny karaman'ny asany,
assim se me deram meses de escassez, e noites de aflição se me ordenaram.
Dia toy izany no anaovana ahy hahita volana mampahory, ary alina mahadisadisa no tendrena ho ahy.
Havendo-me deitado, digo: Quando me levantarei? Mas comprida é a noite, e farto-me de me revolver na cama até a alva.
Raha vao mandry aho, dia mieritreritra hoe: Rahoviana re no hifoha aho? Fa mihalava izany ny alina, ary mivadibadika indrindra aho mandra-pahazavan'ny andro.
A minha carne se tem vestido de vermes e de torrões de pó; a minha pele endurece, e torna a rebentar-se.
Ny nofoko mitafy olitra sy baingan-tany; efa maina ny hoditro, kanjo mitsiranorano indray.
Os meus dias são mais velozes do que a lançadeira do tecelão, e chegam ao fim sem esperança.
Faingana noho ny famahanan-tenona ny androko ka lany tsy misy fanantenana.
Lembra-te de que a minha vida é um sopro; os meus olhos não tornarão a ver o bem.
Tsarovy fa rivotra ny aiko: ary tsy hahita soa intsony ny masoko.
Os olhos dos que agora me veem não me verão mais; os teus olhos estarão sobre mim, mas não serei mais.
Tsy hahita ahy intsony ny mason'izay mijery ahy: Ny masonao hizaha ahy, fa tsy ho ao aho.
Tal como a nuvem se desfaz e some, aquele que desce à sepultura nunca tornará a subir.
Tahaka ny rahona misava ka levona, dia tahaka izany koa, izay midina any amin'ny fiainan-tsi-hita tsy mba hiakatra intsony;
Nunca mais tornará à sua casa, nem o seu lugar o conhecerá mais.
Tsy hiverina any an-tranony intsony izy. Ary tsy hahalala azy intsony ny fonenany.
Por isso não reprimirei a minha boca; falarei na angústia do meu espírito, queixar-me-ei na amargura da minha alma.
Ary izaho dia tsy hamehy vava, Fa hiteny noho ny fahorian'ny fanahiko sy hitaraina noho ny fangidian'ny aiko.
Sou eu o mar, ou um monstro marinho, para que me ponhas uma guarda?
Ranomasina va aho, na trozona, No dia asianao fiambenana?
Quando digo: Confortar-me-á a minha cama, meu leito aliviará a minha queixa,
Raha hoy izaho: Hampionona ahy ny farafarako, hampitony ny fitarainako ny fandriako.
então me espantas com sonhos, e com visões me atemorizas;
Dia mampitahotra ahy amin'ny nofy Hianao ary mampihorohoro ahy amin'ny tsindrimandry;
de modo que eu escolheria antes a estrangulação, e a morte do que estes meus ossos.
Ka dia aleon'ny fanahiko ny hokendaina, eny, aleoko ny fahafatesana aza toy izay izato fitofezako izato;
A minha vida abomino; não quero viver para sempre; retira-te de mim, pois os meus dias são vaidade.
Maharikoriko ahy izao, tsy tiako ny ho velona ela; Ilaozy miala aho, fa fofona foana ny androko.
Que é o homem, para que tanto o engrandeças, e ponhas sobre ele o teu pensamento,
Inona moa ny zanak'olombelona, no ekenao ho lehibe, ka ampandinihinao azy ny fonao,
e cada manhã o visites, e cada momento o proves?
Sady fantarinao isa-maraina izy; sy izahanao toetra isaky ny indray mipi-maso?
Até quando não apartarás de mim a tua vista, nem me largarás, até que eu possa engolir a minha saliva?
Mandra-pahoviana re vao hihodina tsy hijery ahy Hianao, ka mba hiala amiko mandra-piteliko rora?
Se peco, que te faço a ti, ó vigia dos homens? Por que me fizeste alvo dos teus dardos? Por que a mim mesmo me tornei pesado?
Na dia ho nanota aza aho, nampaninona Anao moa izany, ry Mpandinika ny olombelona? Nahoana no dia nataonao fikendry aho, ka efa tonga enta-mavesatra amiko aho?
Por que me não perdoas a minha transgressão, e não tiras a minha iniquidade? Pois agora me deitarei no pó; tu me buscarás, porém eu não serei mais.
Ary nahoana no tsy mamela ny fahadisoako sy manaisotra ny heloko Hianao? Fa izao dia efa handry any amin'ny vovoka aho; ary hitady ahy fatratra Hianao, fa tsy ho atỳ intsony aho.