Psalms 88

Ó Senhor, Deus da minha salvação, dia e noite clamo diante de ti.
Ho Eternulo, Dio de mia savo! Tage kaj nokte mi krias antaŭ Vi.
Chegue à tua presença a minha oração, inclina os teus ouvidos ao meu clamor;
Mia preĝo venu antaŭ Vian vizaĝon; Klinu Vian orelon al mia ploro.
porque a minha alma está cheia de angústias, e a minha vida se aproxima do sepulcro.
Ĉar mia animo trosatiĝis de malbonoj Kaj mia vivo atingis Ŝeolon.
Já estou contado com os que descem à cova; estou como homem sem forças,
Mi similiĝis al la forirantoj en la tombon; Mi fariĝis kiel viro sen fortoj,
atirado entre os finados; como os mortos que jazem na sepultura, dos quais já não te lembras, e que são desamparados da tua mão.
Etendita inter mortintoj; Kiel mortigitoj, kuŝantaj en la tombo, Kiujn Vi jam ne rememoras Kaj kiuj estas forigitaj for de Via mano.
Puseste-me na cova mais profunda, em lugares escuros, nas profundezas.
Vi metis min en la plej profundan foson, En mallumon, en abismon.
Sobre mim pesa a tua cólera; tu me esmagaste com todas as tuas ondas.
Pezas sur mi Via furiozo, Kaj per ĉiuj Viaj ondoj Vi min premas. Sela.
Apartaste de mim os meus conhecidos, fizeste-me abominável para eles; estou encerrado e não posso sair.
Vi malproksimigis de mi miajn konatojn, Vi faris min abomenaĵo por ili; Mi estas enŝlosita, kaj mi ne povas eliri.
Os meus olhos desfalecem por causa da aflição. Clamo a ti todo dia, Senhor, estendendo-te as minhas mãos.
Mia okulo mallumiĝis de malĝojo; Mi vokas Vin, ho Eternulo, ĉiutage, Mi etendas al Vi miajn manojn.
Mostrarás tu maravilhas aos mortos? Ou levantam-se os mortos para te louvar?
Ĉu por mortintoj Vi faros miraklojn? Ĉu malvivuloj leviĝos kaj gloros Vin? Sela.
Será anunciada a tua benignidade na sepultura, ou a tua fidelidade no Abadom?
Ĉu en la tombo estos rakontata Via boneco, Kaj fidindeco en la abismo?
Serão conhecidas nas trevas as tuas maravilhas, e a tua justiça na terra do esquecimento?
Ĉu en la mallumo estos konataj Viaj mirakloj, Kaj Via justeco en la lando de forgeso?
Eu, porém, Senhor, clamo a ti; de madrugada a minha oração chega à tua presença.
Sed mi vokas al Vi, ho Eternulo, Kaj matene mia preĝo Vin renkontas.
Senhor, por que me rejeitas? Por que escondes de mim a tua face?
Kial, ho Eternulo, Vi forpuŝas mian animon? Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon de mi?
Estou aflito, e prestes a morrer desde a minha mocidade; sofro os teus terrores, estou desamparado.
Mi estas mizera kaj senforta detempe de la juneco; Mi portas Viajn terurojn, mi konsumiĝas.
Sobre mim tem passado a tua ardente indignação; os teus terrores deram cabo de mim.
Venis sur min Via furiozo, Viaj timigoj min dispremas.
Como águas me rodeiam todo o dia; cercam-me todos juntos.
Ili ĉirkaŭas min, kiel akvo, ĉiutage; Ili tute min ĉirkaŭsieĝas.
Aparte de mim amigos e companheiros; os meus conhecidos se acham nas trevas.
Vi malproksimigis de mi amanton kaj amikon; Miaj konatoj estas en mallumo.