Job 37

Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.

super hoc expavit cor meum et emotum est de loco suo

Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.

audite auditionem in terrore vocis eius et sonum de ore illius procedentem

Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.

subter omnes caelos ipse considerat et lumen illius super terminos terrae

Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.

post eum rugiet sonitus tonabit voce magnitudinis suae et non investigabitur cum audita fuerit vox eius

Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.

tonabit Deus in voce sua mirabiliter qui facit magna et inscrutabilia

Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.

qui praecipit nivi ut descendat in terram et hiemis pluviis et imbri fortitudinis suae

Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.

qui in manu omnium hominum signat ut noverint singuli opera sua

Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.

ingredietur bestia latibulum et in antro suo morabitur

Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.

ab interioribus egreditur tempestas et ab Arcturo frigus

Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.

flante Deo concrescit gelu et rursum latissimae funduntur aquae

A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.

frumentum desiderat nubes et nubes spargunt lumen suum

A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.

quae lustrant per circuitum quocumque eas voluntas gubernantis duxerit ad omne quod praeceperit illis super faciem orbis terrarum

Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.

sive in una tribu sive in terra sua sive in quocumque loco misericordiae suae eas iusserit inveniri

Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?

ausculta haec Iob sta et considera miracula Dei

Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?

numquid scis quando praeceperit Deus pluviis ut ostenderent lucem nubium eius

Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?

numquid nosti semitas nubium magnas et perfectas scientias

Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?

nonne vestimenta tua calida sunt cum perflata fuerit terra austro

Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.

tu forsitan cum eo fabricatus es caelos qui solidissimi quasi aere fusi sunt

Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.

ostende nobis quid dicamus illi nos quippe involvimur tenebris

Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.

quis narrabit ei quae loquor etiam si locutus fuerit homo devorabitur

Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.

at nunc non vident lucem subito aer cogitur in nubes et ventus transiens fugabit eas

Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

ab aquilone aurum venit et ad Deum formidolosa laudatio

Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.

digne eum invenire non possumus magnus fortitudine et iudicio et iustitia et enarrari non potest

ideo timebunt eum viri et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes