Job 37

Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
“Yüreğim titrer buna, Yerinden oynar.
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich kończynach ziemi.
Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin, Ağzından çıkan sesi!
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
Şimşeğini göğün altındaki her yere, Yeryüzünün dört bucağına salar.
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
Ardından bir ses gümbürder, Görkemli sesiyle gürler. Sesi duyulunca şimşekleri alıkoymaz.
Bo mówi do śniegu: Padaj na ziemię; także i do deszczu wolnego, i do deszczu gwałtownego.
Tanrı’nın sesi şaşılacak biçimde gürler, O, anlayışımızın ötesinde büyük işler yapar.
Rękę wszystkich ludzi zawiera, aby nikt z ludzi nie doglądał roboty swojej.
Çünkü kara, ‘Yere düş’ der, Sağanağa, ‘Bütün şiddetinle boşal.’
Tedy zwierz wchodzi do jaskini, a w jamach swoich zostaje.
Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye, Herkese işini bıraktırır.
Wicher z skrytych miejsc wychodzi, a zima z wiatrów północnych.
Hayvanlar kovuklarına girer, İnlerinde otururlar.
Tchnieniem swojem Bóg czyni lód, tak iż się szerokość wód ściska.
Kasırga yuvasından kopar, Soğuk saçılan rüzgarlardan.
Także dla pokropienia ziemi obciąża obłok, i rozpędza chmurę światłem swojem.
Tanrı’nın soluğu suları dondurur, Geniş sular buz tutar.
A ten się obraca w koło według rady jego, aby czynił wszystko, co Bóg rozkaże, na oblicze okręgu ziemskiego.
Bulutlara nem yükler, Şimşeğini her yana yayar.
A czyni to Bóg, że się stawia bądź na skaranie, bądź dla pożytku ziemi swojej, bądź dla jakiej dobroczynności.
Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere Bulutlar O’nun istediği yönde döner durur.
Słuchajże tego pilnie, Ijobie! zastanów się, a uważaj dziwne sprawy Boże.
Ya insanları cezalandırmak Ya da yeryüzünü sulayıp sevgisini göstermek için Yağmur gönderir.
Izali wiesz, kiedy co Bóg stanowi o tych rzeczach? albo gdy ma rozjaśnić światło obłoku swego?
“Dinle, Eyüp, Dur da düşün Tanrı’nın şaşılası işlerini.
Izali wiesz, co za waga obłoków? Izali wiesz cuda Doskonałego we wszelakiej umiejętności?
Tanrı’nın bulutları nasıl düzenlediğini, Şimşeğini nasıl çaktırdığını biliyor musun?
Wieszże, jako cię szaty twoje ogrzewają, gdy ucisza ziemię od południa?
Bulutların dengesini, Bilgisi kusursuz olanın şaşılası işlerini biliyor musun?
Izażeś z nim rozpościerał niebiosa, które są trwałe, a zwierciadłu odlewanemu podobne?
Dünyanın soluğu kesildiğinde Güneyin kavurucu rüzgarı altında Giysilerin seni terletmez mi?
Ukażże nam, co mu mamy powiedzieć; bo nie możemy sporządzić słów dla ciemności.
Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi O’nunla birlikte yayabilir misin?
Izali mu kto odniesie to, cobym mówił? I owszem, gdyby to kto przedłożył, byłby pewnie pożarty.
“O’na ne söyleyeceğimizi öğret bize, Çünkü karanlık yüzünden sözümüze düzen veremiyoruz.
Wszak teraz nie mogą ludzie patrzyć i na światło, gdy jest jasne na obłokach, gdy wiatr przechodzi, i przeczyszcza je.
Konuşmak istediğim O’na söylenebilir mi? Kimse yutulmak ister mi?
Od północy jako złoto przychodzi, ale w Bogu straszniejsza jest chwała.
Rüzgar geçip göğü temizlediğinde Gökte parıldayan ışığa kimse bakamaz.
Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.
Altın parıltısı geliyor kuzeyden, Tanrı korkunç görkeme bürünmüş.
Przetoż boją się go ludzie; nie ma względu na żadnego, by też był i najmędrszy.
Her Şeye Gücü Yeten’e biz ulaşamayız. Gücü yücedir, Adaleti ve eşsiz doğruluğuyla kimseyi ezmez.
Bu yüzden insanlar O’na saygı duyar, Çünkü O, bilgeleri dikkate almaz.”