Job 17

Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.

Mein Geist ist verstört, meine Tage erlöschen, die Gräber sind für mich.

Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.

Sind nicht Spöttereien um mich her, und muß nicht mein Auge weilen auf ihren Beleidigungen?

Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.

Setze doch ein, leiste Bürgschaft für mich bei dir selbst! wer ist es sonst, der in meine Hand einschlagen wird?

Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.

Denn ihre Herzen hast du der Einsicht verschlossen; darum wirst du ihnen nicht die Oberhand geben.

Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.

Wenn einer die Freunde zur Beute ausbietet, so werden die Augen seiner Kinder verschmachten.

Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.

Und er hat mich hingestellt zum Sprichwort der Völker, und ich bin zum Anspeien ins Angesicht.

Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.

Und mein Auge ist trübe geworden vor Gram, und wie der Schatten sind alle meine Glieder.

Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.

Die Aufrichtigen werden sich hierüber entsetzen, und der Schuldlose wird aufgebracht werden über den Ruchlosen.

Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.

Doch der Gerechte wird an seinem Wege festhalten, und der an Händen Reine wird an Stärke zunehmen.

Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.

Aber ihr alle, kommet nur wieder heran! und einen Weisen werde ich nicht unter euch finden.

Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.

Meine Tage sind vorüber, zerrissen sind meine Pläne, das Eigentum meines Herzens.

Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.

Die Nacht machen sie zum Tage, das Licht nahe vor lauter Finsternis.

Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje.

Wenn ich hoffe, so ist der Scheol mein Haus, in der Finsternis bette ich mein Lager.

Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.

Zur Verwesung rufe ich: Du bist mein Vater! zu dem Gewürm: Meine Mutter und meine Schwester!

Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?

Wo denn also ist meine Hoffnung? ja, meine Hoffnung, wer wird sie schauen?

W głębię grobu zstąpię, ponieważ w prochu spólny odpoczynek wszystkich.

Sie fährt hinab zu den Riegeln des Scheols, wenn wir miteinander im Staube Ruhe haben.