Psalms 55

Przedniejszemu śpiewakowi na Neginot pieśń Dawidowa nauczająca.

Přednímu kantoru na neginot, vyučující žalm Davidův.

W uszy swe przyjmij, o Boże! modlitwę moję, a nie kryj się przed prośbą moją:

Slyš, ó Bože, modlitbu mou, a neskrývej se před prosbou mou.

Posłuchaj mię z pilnością, a wysłuchaj mię; boć się uskarżam w modlitwie swej, i trwożę sobą:

Pozoruj a vyslyš mne, neboť naříkám v úpění svém, a kormoutím se,

Dla głosu nieprzyjaciela, i dla uciśnienia od bezbożnika; albowiem mię zarzucają kłamstwem, a w popędliwości swej sprzeciwiają mi się.

A to pro křik nepřítele, pro nátisk bezbožníka; neboť sčítají na mne lživé věci, a s vzteklostí se proti mně postavují.

Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

Srdce mé bolestí ve mně, a strachové smrti připadli na mne.

Bojaźń ze drżeniem przyszła na mię, a okryła mię trwoga.

Bázeň a strach přišel na mne, a hrůza přikvačila mne.

I rzekłem: Obym miał skrzydła jako gołębica, zaleciałbym, a odpocząłbym.

I řekl jsem: Ó bych měl křídla jako holubice, zaletěl bych a poodpočinul.

Otobym daleko zaleciał, a mieszkałbym na puszczy. Sela.

Aj, daleko bych se vzdálil, a přebýval bych na poušti. Sélah.

Pospieszyłbym, abym uszedł przed wiatrem gwałtownym, i przed wichrem.

Pospíšil bych ujíti větru prudkému a vichřici.

Zatrać ich, Panie! rozdziel język ich; bom widział bezprawie i rozruch w mieście.

Zkaz je, ó Pane, změť jazyk jejich, neboť jsem spatřil bezpráví a rozbroj v městě.

We dnie i w nocy otaczają ich po murach jego, a złość i przewrotność jest w pośrodku jego.

Dnem i nocí ty věci je obkličují po zdech jeho, a v prostředku jeho jest nepravost a převrácenost.

Ciężkości są w pośrodku jego, a nie ustępuje z ulic jego chytrość i zdrada.

Těžkosti jsou u prostřed něho, aniž vychází chytrost a lest z ulic jeho.

Albowiem nie nieprzyjaciel jaki zelżył mię, inaczej zniósłbym to był; ani ten, który mię miał w nienawiści, powstał przeciwko mnie; bobym się wżdy był skrył przed nim;

Nebo ne nějaký nepřítel útržky mi činil, sic jinak snesl bych to; ani ten, kdož mne nenávidí, pozdvihl se proti mně, nebo skryl bych se před ním:

Ale ty, człowiecze mnie równy, wodzu mój, i znajomy mój.

Ale ty, člověče mně rovný, vůdce můj a domácí můj;

Którzyśmy się z sobą mile w tajności naradzali, i do domu Bożego społecznie chadzali.

Ješto jsme spolu mile tajné rady držívali, a do domu Božího společně chodívali.

Oby ich śmierć z prędka załapiła, tak aby żywo zstąpili do piekła! albowiem złość jest w mieszkaniu ich, i w pośrodku ich.

Ó by je smrt náhle přikvačila, tak aby za živa sstoupiti musili do pekla; nebo jest nešlechetnost v příbytcích jejich a u prostřed nich.

Ale ja do Boga zawołam, a Pan mię wybawi.

Já pak k Bohu volati budu, a Hospodin vysvobodí mne.

W wieczór i rano, i w południe modlić się, i z trzaskiem wołać będę, aż wysłucha głos mój.

U večer, i ráno, též o poledni modliti se, a nezbedně volati budu, až i vyslyší hlas můj.

Odkupi duszę moję, abym był w pokoju od wojny przeciwko mnie; bo ich wiele było przy mnie.

Vykoupíť duši mou, tak aby v pokoji byla před válkou proti mně; nebo veliké množství bylo jich při mně.

Wysłucha Bóg i utrapi ich, (jako ten, który siedzi od wieku.Sela.) przeto, że nie masz w nich poprawy, ani się Boga boją.

Vyslyšíť Bůh silný, a je ssouží, (neboť sedí od věčnosti, Sélah), proto že nenapravují, aniž se bojí Boha.

Wyciągnął ręce swoje na tych, którzy z nim mieli pokój, wzruszył przymierze swoje.

Vztáhl ruce své na ty, kteříž s ním pokoj měli, a zrušil smlouvu svou.

Gładsze niż masło były słowa ust jego, ale walka w sercu jego: a mię kciejsze słowa jego niż olej, wszakże były jako miecze dobyte:

Libější než máslo byla slova úst jeho, ale v srdci boj; měkčejší nad olej řeči jeho, a však byly jako mečové.

Wrzuć na Pana brzemię twoje, a on cię opatrzy, i nie dopuści, aby się na wieki zachwiać miał sprawiedliwy. Ale ich ty, o Boże! wepchniesz w dół zginienia; mężowie krwawi i zdradliwi nie dojdą do połowy dni swoich; ale ja w tobie nadzieję mieć będę.

Uvrz na Hospodina břímě své, a onť opatrovati tě bude, aniž dopustí, aby na věky pohnut byl spravedlivý. [ (Psalms 55:24) Ale onyno, ty Bože, svedeš do jámy zatracení; lidé zajisté vražedlní a lstiví nedojdou polovice dnů svých, já pak v tebe doufati budu. ]