Psalms 66

Til sangmesteren; en sang, en salme. Rop med fryd for Gud, all jorden!

Ki te tino kaiwhakatangi. He himene, he waiata. Hamama, e te whenua katoa, ki te Atua:

Syng ut hans navns ære, gi ham ære til hans pris!

Himenetia te kororia o tona ingoa, kia whai kororia te whakamoemiti ki a ia.

Si til Gud: Hvor forferdelige er dine gjerninger! For din store makts skyld skal dine fiender hykle for dig.

Mea atu ki te Atua, Ano te wehi o au mahi! Ma te nui o tou kaha e ngohengohe ai ou hoariri ki a koe.

All jorden skal tilbede dig og lovsynge dig, de skal lovsynge ditt navn. Sela.

E koropiko katoa te whenua ki a koe; ka himene ki a koe; ka himene ratou ki tou ingoa. (Hera.

Kom og se Guds gjerninger! Han er forferdelig i gjerning mot menneskenes barn.

Haere mai kia kite i nga mahi a te Atua: mataku rawa tana mahi ki nga tama a te tangata.

Han gjorde havet om til tørt land, gjennem strømmen gikk de til fots; der gledet vi oss i ham.

Nana i mea te moana hei tuawhenua: haere a waewae ana ratou ra roto i te awa; hari ana matou ki a ia i reira.

Han hersker med sitt velde evindelig, hans øine gir akt på hedningene; de gjenstridige må ikke ophøie sig. Sela.

Ko tona kawanatanga tuturu tonu i runga i tona kaha; e titiro ana ona kanohi ki nga tauiwi; kei whakakake te hunga tutu. (Hera.

I folkeslag, lov vår Gud og forkynn hans pris med høi røst,

Whakapaingia to tatou Atua, e nga iwi; kia rangona te reo whakamoemiti ki a ia.

han som holdt vår sjel i live og ikke lot vår fot vakle!

Nana nei hoki i mau ai to tatou wairua ki te ora, kahore hoki e tukua e ia o tatou waewae kia nekehia.

For du prøvde oss, Gud, du renset oss, likesom de renser sølv.

Kua whakamatauria hoki matou e koe, e te Atua: whakarewaia ana matou e koe, ano he hiriwa e whakarewaia ana.

Du førte oss inn i et garn, du la en trykkende byrde på våre lender.

Kua kawea nei matou e koe ki roto ki te kupenga: whakapikaua ana e koe te mea whakamamae ki o matou hope.

Du lot mennesker fare frem over vårt hode; vi kom i ild og i vann. Men du førte oss ut til vederkvegelse.

I meinga ano e koe o matou upoko kia ekengia hoihotia e te tangata; i ra roto matou i te kapura, i te wai: heoi whakaputaina mai ana matou e koe ki te wahi momona.

Jeg vil gå inn i ditt hus med brennoffer, jeg vil gi dig det jeg har lovt,

Ka tomo ahau me nga tahunga tinana ki tou whare; ka whakamana ahau i aku kupu taurangi ki a koe,

det som gikk over mine leber, og som min munn talte i min nød.

Era i puaki i oku ngutu, i korerotia e toku mangai i ahau e pouri ana.

Jeg vil ofre dig brennoffere av fett kveg med duft av værer; jeg vil ofre okser tillikemed bukker. Sela.

Ka whakaekea e ahau mau nga mea momona hei tahunga tinana, ngatahi ano me te mea kakara o nga hipi toa; ka tukua e ahau he puru, he koati. (Hera.

Kom, hør, alle I som frykter Gud; jeg vil fortelle hvad han har gjort mot min sjel.

Haere mai, whakarongo, e koutou katoa e wehi ana ki te Atua, a maku e whakapuaki tana i mea ai ki toku wairua.

Til ham ropte jeg med min munn, og lovsang var under min tunge.

I tangi toku mangai ki a ia: i whakanuia ano ia e toku arero.

Hadde jeg urett for øie i mitt hjerte, så vilde Herren ikke høre.

Ki te whakaaroa e toku ngakau te he, e kore te Ariki e whakarongo mai.

Men Gud har hørt, han har aktet på mitt bønnerop.

Nei ra he pono kua whakarongo te Atua, kua tahuri ia ki toku reo inoi.

Lovet være Gud, som ikke avviste min bønn og ikke tok sin miskunnhet fra mig!

Kia whakapaingia te Atua, kihai nei i whakapeau ke i taku inoi, i tana atawhai hoki ki ahau.