Job 37

Ja, over dette forferdes mitt hjerte og hopper i mitt bryst.

Na konei ano wiri ana toku ngakau, maunu atu ana i tona wahi.

Hør, hør braket av hans røst og det drønn som går ut av hans munn!

Ata whakarangona tona reo e papa ana, te pakutanga hoki e puta mai ana i tona mangai.

Under hele himmelen lar han det fare, og han sender sitt lys til jordens ytterste ender.

E whakatikaia atu ana e ia ki nga wahi katoa i raro i te rangi, ko tona uira hoki ki nga pito o te whenua.

Efterpå brøler røsten, han tordner med sin veldige røst; han holder ikke lynene tilbake når hans røst lar sig høre.

I muri iho ko te reo e hamama ana; papa ana te whatitiri o te reo o tona nui; e kore ano era a tauhikuhiku ina rangona tona reo.

Gud tordner underfullt med sin røst; han gjør storverk, og vi forstår dem ikke.

Ko ta te Atua whatitiri he reo whakamiharo; nui atu ana mahi, e kore hoki e mohiotia.

Han sier til sneen: Fall til jorden! - og likeså til skyllregnet, sitt sterke skyllregn.

E ki ana hoki ia ki te hukarere, Hei runga koe i te whenua; ki te ua punehunehu ano hoki, raua ko te ua ta o tona kaha;

Hvert menneskes hånd forsegler han, forat alle mennesker som han har skapt, må komme til å kjenne ham.

Hiritia ake e ia te ringa o nga tangata katoa; kia mohio ai nga tangata katoa nana nei i hanga ki tana mahi.

Da går de ville dyr inn i sine huler, og de holder sig i sine hi.

Haere ana nga kirehe ki nga piringa, noho ana i o ratou nohoanga.

Fra Sydens innerste kammer kommer storm, og med nordenvinden kommer kulde.

Puta mai ana te tupuhi i te whare o te tonga: te matao hoki i te hauraro.

Av Guds ånde kommer is, og brede vann bindes.

Na te manawa o te Atua i homai te huka: a kuiti iho te whanuitanga o nga wai.

Med væte fyller han skyen, og han spreder sine lynskyer,

Ae ra, e utaina ana e ia te kapua matotoru ki te houku; tohatohaina ana e ia te kohu o tana uira:

og de svinger hit og dit, efter som han leder dem, forat de skal utføre alt det han byder dem, over den vide jord;

E whakakopikopikoa ana ano a tawhio noa, he mea hoki na ona whakaaro: hei mea i nga mea katoa e whakahaua atu ana e ia ki te mata o te ao:

enten til tukt, når det er til gagn for hans jord, eller til velsignelse lar han dem komme.

E whakaputaina ana e ia hei whiu, hei mea ranei mo tona whenua, hei atawhai ranei.

Vend ditt øre til dette, Job! Stå stille og gi akt på Guds under!

Kia whai taringa mai ki tenei, e Hopa: tu marie, ka whakaaro ki nga mea whakamiharo a te Atua.

Forstår du hvorledes Gud styrer dem og lar sine skyers lyn blinke frem?

E mohio ana ranei koe ki ta te Atua whakahautanga ki a ratou i tana, i puta ai te marama o tana kapua?

Forstår du hvorledes skyene svever om i luften, forstår du den Allvitendes under,

E mohio ana ranei koe ki nga paunatanga o nga kapua, ki nga mahi whakamiharo a te tino o te matauranga?

du hvis klær blir varme når jorden ligger og dormer i sønnenvind?

Ki ou kakahu nei ka mahana, ina whakamarietia e ia te whenua ki te hau tonga?

Kan du med ham spenne ut himmelen, så fast som et speil av støpt metall?

Ka taea ranei e koe te whakatakoto ngatahi me ia te rangi hei papatupu, ano he whakaata whakarewa?

Lær oss hvad vi skal si til ham! Vi kan ikke fremføre noget for bare mørke.

Whakaaturia mai ki a matou ta matou e korero ai ki a ia; e kore hoki e tika i te pouri ta matou whakatakoto o te korero.

Skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? Har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?

E korerotia ranei ki a ia kei te mea ahau ki te korero? Kia hiahia ranei te tangata kia horomia ia?

Og nu, menneskene ser ikke lyset, enda det skinner klart på himmelen, og en vind er faret frem og har renset den.

Na inaianei e kore nga tangata e kite ana i te marama e wheriko mai nei i te rangi: otiia ka tika atu te hau, ka whakawateatia ratou.

Fra Norden kommer gull; om Gud er der en forferdende herlighet.

E ahu mai ana i te hauraro te aho ano he koura; kei te Atua te kororia whakawehi.

Den Allmektige finner vi ikke, han som er så stor i makt; men retten og den strenge rettferdighet krenker han ikke.

Ko te Kaha Rawa, e kore ia e taea te whakataki e tatou; hira rawa tona kaha; a e kore ia e tukino i tana whakarite whakawa, i te nui o te tika.

Derfor frykter menneskene ham; men han enser ikke nogen selvklok mann.

Koia ka wehi nga tangata i a ia: e kore ia e whai whakaaro ki te hunga ngakau mohio.