Job 37

Ja, over dette forferdes mitt hjerte og hopper i mitt bryst.
از این سبب دل من به لرزه می‌آید و بشدّت تکان می‌خورد.
Hør, hør braket av hans røst og det drønn som går ut av hans munn!
غرّش صدای خدا را بشنوید و به زمزمه‌ای که از دهان او خارج می‌شود گوش بدهید.
Under hele himmelen lar han det fare, og han sender sitt lys til jordens ytterste ender.
او برق را به سراسر آسمان می‌فرستد و هر گوشهٔ زمین را روشن می‌کند.
Efterpå brøler røsten, han tordner med sin veldige røst; han holder ikke lynene tilbake når hans røst lar sig høre.
بعد غرّش صدای او همچون آواز با هیبت رعد به گوش می‌رسد و با صدای او تیرهای برق پیاپی رها می‌شوند.
Gud tordner underfullt med sin røst; han gjør storverk, og vi forstår dem ikke.
به فرمان خدا کارهای عجیبی رخ می‌دهد که عقل ما از درک آنها عاجز است.
Han sier til sneen: Fall til jorden! - og likeså til skyllregnet, sitt sterke skyllregn.
به برف امر می‌کند که بر زمین ببارد و وقتی‌که بارش باران بر زمین شروع می‌شود،
Hvert menneskes hånd forsegler han, forat alle mennesker som han har skapt, må komme til å kjenne ham.
مردم دست از کار می‌کشند و متوجّه قدرت او می‌شوند.
Da går de ville dyr inn i sine huler, og de holder sig i sine hi.
حیوانات وحشی به بیشهٔ خود می‌شتابند و در آنجا پناه می‌برند.
Fra Sydens innerste kammer kommer storm, og med nordenvinden kommer kulde.
توفان از جنوب می‌آید و باد سرد از شمال.
Av Guds ånde kommer is, og brede vann bindes.
خدا بر آب دریاهای وسیع می‌دمد و آن را منجمد می‌سازد.
Med væte fyller han skyen, og han spreder sine lynskyer,
ابرها را از رطوبت پُر می‌کند و برق خود را به وسیلهٔ آنها به هر سو می‌فرستد.
og de svinger hit og dit, efter som han leder dem, forat de skal utføre alt det han byder dem, over den vide jord;
به فرمان او به همه‌جا حرکت می‌کنند و آنچه را که خدا اراده می‌فرماید، بجا می‌آورند.
enten til tukt, når det er til gagn for hans jord, eller til velsignelse lar han dem komme.
او باران را برای مجازات مردم، یا به عنوان رحمت برای انسان و آبیاری زمین می‌فرستد.
Vend ditt øre til dette, Job! Stå stille og gi akt på Guds under!
لحظه‌ای صبر کن و گوش بده و لحظه‌ای دربارهٔ کارهای عجیب خدا تأمل کن.
Forstår du hvorledes Gud styrer dem og lar sine skyers lyn blinke frem?
آیا می‌دانی که خدا چگونه ارادهٔ خود را عملی می‌سازد و برق را در بین ابرها تولید می‌کند؟
Forstår du hvorledes skyene svever om i luften, forstår du den Allvitendes under,
آیا می‌دانی که چطور ابرها در هوا معلّق می‌مانند؟ اینها همه کارهای شگفت‌آور خدایی است که در دانش و حکمت کامل است.
du hvis klær blir varme når jorden ligger og dormer i sønnenvind?
وقتی زمین در اثر باد جنوب داغ می‌شود و لباسهایت از گرمی به تنت می‌چسبند،
Kan du med ham spenne ut himmelen, så fast som et speil av støpt metall?
آیا می‌توانی خدا را کمک کنی که آسمان را گسترش بدهد و آن را مثل آهن صیقل داده شده، سخت بگرداند؟
Lær oss hvad vi skal si til ham! Vi kan ikke fremføre noget for bare mørke.
به ما یاد بده که به او چه بگوییم، زیرا فکر ما نارساست و نمی‌دانیم که چگونه با او صحبت کنیم.
Skal det fortelles ham at jeg vil tale med ham? Har nogen sagt at han ønsker sin egen undergang?
من جرأت آن را ندارم که با خدا حرف بزنم، زیرا می‌ترسم که کشته شوم.
Og nu, menneskene ser ikke lyset, enda det skinner klart på himmelen, og en vind er faret frem og har renset den.
همان‌طور که نمی‌توانیم در آسمان صاف و بی‌ابر، به نور خورشید نگاه کنیم،
Fra Norden kommer gull; om Gud er der en forferdende herlighet.
همچنین نیز نمی‌توانیم به جلال با هیبت خدا، که با شکوه تمام بر ما می‌درخشد، خیره شویم.
Den Allmektige finner vi ikke, han som er så stor i makt; men retten og den strenge rettferdighet krenker han ikke.
خدای قادر مطلق آن‌قدر با عظمت است که ما حتّی نمی‌توانیم تصوّر کنیم. او در قدرت و عدالت بزرگ است و نسبت به همه از روی انصاف رفتار می‌کند و بر کسی ظلم نمی‌کند.
Derfor frykter menneskene ham; men han enser ikke nogen selvklok mann.
بنابراین همهٔ انسانها از او می‌ترسند و او به کسانی‌که ادّعای حکمت می‌کنند، توجّهی ندارد.