Job 8

Da tok Bildad fra Suah til orde og sa:

Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Hvor lenge vil du tale så? Hvor lenge skal din munns ord være som et veldig vær?

Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?

Skulde vel Gud forvende retten, eller den Allmektige forvende rettferdigheten?

Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?

Har dine sønner syndet mot ham, så har han gitt dem deres brøde i vold.

Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.

Hvis du vender dig til Gud og beder den Allmektige om nåde,

Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,

hvis du er ren og opriktig, da vil han våke over dig og gjenreise din rettferds bolig,

Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.

og din forrige lykke vil bli ringe mot din senere lykke, for den skal være overmåte stor.

Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.

For spør bare fremfarne slekter og akt på det som deres fedre har gransket ut

Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;

- for vi er fra igår og vet intet; for en skygge er våre dager på jorden -

Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.

de skal lære dig og si dig det og bære frem ord fra sitt hjerte.

Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.

Vokser sivet op hvor det ikke er myrlendt? Blir starrgresset stort uten vann?

Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?

Ennu står det friskt og grønt og blir ikke skåret; da visner det før alt annet gress.

En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.

Således går det alle dem som glemmer Gud, og den gudløses håp går til grunne;

Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,

hans tillit avskjæres, og det han trøster sig til, er spindelvev.

Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.

Han støtter sig på sitt hus, men det står ikke; han holder sig fast i det, men det står ikke fast.

Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.

Frodig står han der i solens skinn, og hans skudd breder sig ut over hans have;

Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;

om en stenrøs slynger sig hans røtter, mellem stener trenger han sig frem.

Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;

Ryddes han bort fra sitt sted, så kjennes det ikke ved ham, men sier: Jeg har aldri sett dig.

Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.

Se, det er gleden på hans vei, og av mulden spirer andre frem.

Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.

Nei, Gud forkaster ikke en som er ulastelig, og han holder ikke ugudelige ved hånden.

Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.

Ennu vil han fylle din munn med latter og dine leber med jubel.

Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.

De som hater dig, skal klædes med skam, og de ugudeliges telt skal ikke mere finnes.

Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.