Psalms 88

Canto. Salmo dei figliuoli di Kore. Per il Capo de’ musici. Da cantarsi mestamente. Cantico di Heman, l’Ezrahita. O Eterno, Dio della mia salvezza, io grido giorno e notte nel tuo cospetto.

Pieśń a psalm synów Korego przedniejszemu śpiewakowi na Machalat ku śpiewaniu, nauczający, (złożony)od Hemana Ezrahytczyka.

Venga la mia preghiera dinanzi a te, inclina il tuo orecchio al mio grido;

Panie, Boże zbawienia mego! we dnie i w nocy wołam do ciebie.

poiché l’anima mia è sazia di mali, e la mia vita è giunta presso al soggiorno dei morti.

Niech przyjdzie przed oblicze twoje modlitwa moja; nakłoń ucha twego do wołania mego.

Io son contato fra quelli che scendon nella fossa; son come un uomo che non ha più forza.

Bo nasycona jest utrapieniem dusza moja, a żywot mój przybliżył się aż do grobu.

Prostrato sto fra i morti, come gli uccisi che giaccion nella tomba, de’ quali tu non ti ricordi più, e che son fuor della portata della tua mano.

Poczytano mię między tych, którzy zstępują do dołu; byłem jako człowiek bez wszelakiej mocy.

Tu m’hai posto nella fossa più profonda, in luoghi tenebrosi, negli abissi.

Policzony jestem między umarłymi; jestem jako pobici,leżący w grobie, na których więcej nie pamiętasz, którzy są od ręki twojej wytraceni.

L’ira tua pesa su me, e tu m’hai abbattuto con tutti i tuoi flutti. Sela.

Spuściłeś mię w dół najgłębszy, do najciemniejszego i najgłębszego miejsca.

Tu hai allontanato da me i miei conoscenti, m’hai reso un’abominazione per loro. Io son rinchiuso e non posso uscire.

Doległa mię zapalczywość twoja, a wszystkiemi nawałnościami twemi przytłoczyłeś mię. Sela.

L’occhio mio si consuma per l’afflizione; io t’invoco ogni giorno, o Eterno, stendo verso te le mie mani.

Dalekoś oddalił znajomych moich odemnie, którymeś mię bardzo obrzydził, a takiem zawarty, że mi nie lza wynijść.

Opererai tu qualche miracolo per i morti? I trapassati risorgeranno essi a celebrarti? Sela.

Oko moje zemdlało od utrapienia mego; wzywam cię, Panie! na każdy dzień, wyciągając do ciebie ręce moje.

La tua benignità sarà ella narrata nel sepolcro, o la tua fedeltà nel luogo della distruzione?

Izali przed umarłymi cuda czynić będziesz? izali umarli powstaną, aby cię wysławiali? Sela.

Le tue maraviglie saranno esse note nelle tenebre, e la tua giustizia nella terra dell’oblìo?

Izali opowiadane będzie w grobie miłosierdzie twoje? a prawda twoja w zginieniu?

Ma, quant’è a me, o Eterno, io grido a te, e la mattina la mia preghiera ti viene incontro.

Izali poznają w ciemnościach cuda twoje? a sprawiedliwość twoję w ziemi zapamiętania?

Perché, o Eterno, rigetti tu l’anima mia? Perché nascondi il tuo volto da me?

Lecz ja, Panie! do ciebie wołam, a z poranku uprzedza cię modlitwa moja.

Io sono afflitto, e morente fin da giovane; io porto il peso dei tuoi terrori e sono smarrito.

Przeczże, o Panie! odrzucasz duszę moję, a zakrywasz oblicze twoje przedemną?

I tuoi furori mi son passati addosso; i tuoi terrori m’annientano,

Jamci utrapiony, i prawie już umierający od gwałtu; ponoszę strachy twoje, i trwożę sobą.

mi circondano come acque ogni giorno, mi attornian tutti assieme.

Powstał przeciwko mnie srogi gniew twój, a strachy twoje wytraciły mię.

Hai allontanato da me amici e compagni; i miei conoscenti sono le tenebre.

Ogarniają mię jako woda przez cały dzień; otaczają mię gromadno. Oddaliłeś odemnie przyjaciela i towarzysza, a znajomym moim jestem jako w ciemności.