Job 6

Allora Giobbe rispose e disse:

Maar Job antwoordde en zeide:

"Ah, se il mio travaglio si pesasse, se le mie calamità si mettessero tutte insieme sulla bilancia!

Och, of mijn verdriet recht gewogen wierd, en men mijn ellende samen in een weegschaal ophief!

Sarebbero trovati più pesanti che la sabbia del mare. Ecco perché le mie parole sono temerarie.

Want het zou nu zwaarder zijn dan het zand der zeeën; daarom worden mijn woorden opgezwolgen.

Ché le saette dell’Onnipotente mi trafiggono, lo spirito mio ne sugge il veleno; i terrori di Dio si schierano in battaglia contro me.

Want de pijlen des Almachtigen zijn in mij, welker vurig venijn mijn geest uitdrinkt; de verschrikkingen Gods rusten zich tegen mij.

L’asino salvatico raglia forse quand’ha l’erba davanti? mugghia forse il bue davanti alla pastura?

Rochelt ook de woudezel bij het jonge gras? Loeit de os bij zijn voeder?

Si può egli mangiar ciò ch’è scipito e senza sale? c’è qualche gusto in un chiaro d’uovo?

Wordt ook het onsmakelijke gegeten zonder zout? Is er smaak in het witte des dooiers?

L’anima mia rifiuta di toccare una simil cosa, essa è per me come un cibo ripugnante.

Mijn ziel weigert uw woorden aan te roeren; die zijn als mijn laffe spijze.

Oh, m’avvenisse pur quello che chiedo, e mi desse Iddio quello che spero!

Och, of mijn begeerte kwame, en dat God mijn verwachting gave;

Volesse pure Iddio schiacciarmi, stender la mano e tagliare il filo de’ miei giorni!

En dat het Gode beliefde, dat Hij mij verbrijzelde, Zijn hand losliet, en een einde met mij maakte!

Sarebbe questo un conforto per me, esulterei nei dolori ch’egli non mi risparmia; giacché non ho rinnegato le parole del Santo.

Dat zou nog mijn troost zijn, en zou mij verkwikken in den weedom, zo Hij niet spaarde; want ik heb de redenen des Heiligen niet verborgen gehouden.

Che è mai la mia forza perch’io speri ancora? Che fine m’aspetta perch’io sia paziente?

Wat is mijn kracht, dat ik hopen zou? Of welk is mijn einde, dat ik mijn leven verlengen zou?

La mia forza è essa forza di pietra? e la mia carne, carne di rame?

Is mijn kracht stenen kracht? Is mijn vlees staal?

Non son io ridotto senza energia, e non m’è forse tolta ogni speranza di guarire?

Is dan mijn hulp niet in mij, en is de wijsheid uit mij verdreven?

Pietà deve l’amico a colui che soccombe, quand’anche abbandoni il timor dell’Onnipotente.

Aan hem, die versmolten is, zou van zijn vriend weldadigheid geschieden; of hij zou de vreze des Almachtigen verlaten.

Ma i fratelli miei si son mostrati infidi come un torrente, come l’acqua di torrenti che passano.

Mijn broeders hebben trouwelooslijk gehandeld als een beek; als de storting der beken gaan zij door;

Il ghiaccio li rende torbidi, e la neve vi si scioglie;

Die verdonkerd zijn van het ijs, en in dewelke de sneeuw zich verbergt.

ma passato il tempo delle piene, svaniscono; quando sentono il caldo, scompariscono dal loro luogo.

Ten tijde, als zij van hitte vervlieten, worden zij uitgedelgd; als zij warm worden, verdwijnen zij uit haar plaats.

Le carovane che si dirigon là mutano strada, s’inoltran nel deserto, e vi periscono.

De gangen haars wegs wenden zich ter zijde af; zij lopen op in het woeste, en vergaan.

Le carovane di Tema li cercavan collo sguardo, i viandanti di Sceba ci contavan su,

De reizigers van Thema zien ze, de wandelaars van Scheba wachten op haar.

ma furon delusi nella loro fiducia; giunti sul luogo, rimasero confusi.

Zij worden beschaamd, omdat elkeen vertrouwde; als zij daartoe komen, zo worden zij schaamrood.

Tali siete divenuti voi per me: vedete uno che fa orrore, e vi prende la paura.

Voorwaar, alzo zijt gijlieden mij nu niets geworden; gij hebt gezien de ontzetting, en gij hebt gevreesd.

V’ho forse detto: "Datemi qualcosa" o "co’ vostri beni fate un donativo a favor mio",

Heb ik gezegd: Brengt mij, en geeft geschenken voor mij van uw vermogen?

o "liberatemi dalla stretta del nemico, o "scampatemi di man dei prepotenti"?

Of bevrijdt mij van de hand des verdrukkers, en verlost mij van de hand der tirannen?

Ammaestratemi, e mi starò in silenzio; fatemi capire in che cosa ho errato.

Leert mij, en ik zal zwijgen, en geeft mij te verstaan, waarin ik gedwaald heb.

Quanto sono efficaci le parole rette! Ma la vostra riprensione che vale?

O, hoe krachtig zijn de rechte redenen! Maar wat bestraft het bestraffen, dat van ulieden is?

Volete dunque biasimar delle parole? Ma le parole d’un disperato se le porta il vento!

Zult gij, om te bestraffen, woorden bedenken, en zullen de redenen des mismoedigen voor wind zijn?

Voi sareste capaci di trar la sorte sull’orfano, e di contrattare il vostro amico!

Ook werpt gij u op een wees; en gij graaft tegen uw vriend.

Ma pure vi piaccia di rivolgervi a guardarmi, e vedete s’io vi menta in faccia.

Maar nu, belieft het u, wendt u tot mij, en het zal voor ulieder aangezicht zijn, of ik liege.

Mutate consiglio! Non vi sia in voi iniquità! Mutate consiglio, la mia giustizia sussiste.

Keert toch weder, laat er geen onrecht wezen, ja, keert weder; nog zal mijn gerechtigheid daarin zijn.

V’è qualche iniquità sulla mia lingua? Il mio palato non distingue più quel ch’è male?

Zou onrecht op mijn tong wezen? Zou mijn gehemelte niet de ellenden te verstaan geven?