Job 6

Jòb pran lapawòl, li di konsa:

Ijob respondis kaj diris:

-Si yo te ka pran pèz lapenn mwen, si yo te ka peze tout malè mwen yo nan balans,

Se estus pesita mia ĉagreno, Kaj samtempe estus metita sur la pesilon mia suferado,

yo ta jwenn yo pi lou pase tout sab ki bò lanmè. Lè sa a, nou pa ta sezi tande m' pale jan m'ap pale a.

Ĝi estus nun pli peza, ol la sablo ĉe la maroj; Pro tio miaj vortoj estas plenaj de plendo.

Bondye ki gen tout pouvwa a plante flèch li yo sou mwen. Pwazon yo a anvayi tout kò m'. Bondye voye sou mwen tout kalite malè pou fè kè m' kase.

Ĉar la sagoj de la Plejpotenculo estas en mi, Ilian venenon trinkas mia spirito; La teruraĵoj de Dio direktiĝis sur min.

Bourik mawon pa ranni lè li gen zèb pou l' manje. Ni bèf pa rele lè li gen manje devan l'.

Ĉu krias sovaĝa azeno sur herbo? Ĉu bovo blekas kolere ĉe sia manĝaĵo?

Moun pa manje manje ki san gou, manje ki san sèl. Blan ze pa gen bon gou nan bouch.

Ĉu oni manĝas sengustaĵon sen salo? Ĉu havas guston la albumeno de ovo?

Mwen pa menm gen apeti pou bagay konsa. Tou sa mwen manje fè kè m' tounen.

Kion ne volis tuŝi mia animo, Tio nun estas abomeninde mia manĝaĵo.

Si Bondye te ka ban mwen sa m' mande l' la! Si li te ka fè m' jwenn sa m'ap tann lan!

Ho, se mia peto plenumiĝus, Kaj se Dio donus al mi tion, kion mi esperas!

Si sèlman sa ta fè l' plezi pou l' touye m'! Si li ta vle lonje men l' pou l' disparèt mwen!

Ho, se Dio komencus kaj disbatus min, Donus liberecon al Sia mano kaj frakasus min!

Se ta va yon gwo konsolasyon pou mwen. Malgre tout soufrans mwen yo, mwen ta danse, mwen ta fè fèt, paske mwen konnen mwen pa janm dezobeyi lòd Bondye ki apa a bay.

Tio estus ankoraŭ konsolo por mi; Kaj mi ĝojus, se en la turmento Li ne kompatus, Ĉar mi ne forpuŝis ja la vortojn de la Sanktulo.

Mwen pa gen fòs pou m' tann ankò. Pa gen ankenn espwa pou mwen. Sa m' bezwen viv toujou fè?

Kio estas mia forto, ke mi persistu? Kaj kia estas mia fino, ke mi havu paciencon?

Se pa wòch mwen ye. Se pa bout fè kò m' ye.

Ĉu mia forto estas forto de ŝtonoj? Ĉu mia karno estas kupro?

Mwen pa gen fòs ankò pou m' kenbe. Kote m' vire, mwen pa jwenn sekou.

Mi havas ja nenian helpon, Kaj savo estas forpuŝita for de mi.

Nan tray m'ap pase koulye a, mwen bezwen bon zanmi ki pou soutni m', menm si mwen ta vire do bay Bondye.

Al malfeliĉulo decas kompato de amiko, Eĉ se li forlasas la timon antaŭ la Plejpotenculo.

Men, frè m' yo, nou p'ap di m' anyen la a. Nou tankou ravin chèch ki pa gen dlo depi lapli pa tonbe.

Miaj fratoj trompas kiel torento, Kiel akvaj fluegoj, kiuj pasas,

Nan sezon fredi, lè lanèj ap fonn, yo plen dlo sal ki frèt kou glas.

Kiuj estas malklaraj pro glacio, En kiuj kaŝas sin neĝo;

Men, nan sezon lesèk, pa yon gout dlo! Chalè solèy la cheche yo nèt.

En la tempo de degelo ili malaperas, En la tempo de varmego ili forŝoviĝas de sia loko.

Bann vwayajè yo kite chemen yo pou y' al dèyè dlo. Yo pèdi nan dezè a. Yo mouri.

Ili forklinas la direkton de sia vojo, Iras en la dezerton, kaj malaperas.

Vwayajè ki soti nan peyi Cheba ak nan peyi Saba ap touye tèt yo chache dlo.

Serĉas ilin per sia rigardo la vojoj de Tema, Esperas je ili la karavanoj el Ŝeba;

Yo pa ka jwenn. Rive devan ravin lan, yo pa konn sa pou yo fè.

Sed ili hontas pro sia fido; Ili aliras, kaj ruĝiĝas de honto.

Wi, mezanmi. Nou tankou yon ravin chèch pou mwen. Nou wè nan ki eta mwen ye, nou pè, n'ap renka kò nou dèyè.

Nun vi neniiĝis; Vi ekvidis teruraĵon, kaj ektimis.

Eske m' te mande nou pou nou fè m' kado kichòy? Osinon pou nou fè yon moun kado pou mwen nan sa nou genyen?

Ĉu mi diris: Donu al mi, El via havaĵo donacu pro mi,

Eske mwen te mande nou pou nou vin wete m' anba grif yon lènmi, osinon pou nou delivre m' anba men yon moun k'ap fè m' soufri?

Savu min el la mano de premanto, Aŭ liberigu min el la mano de turmentantoj?

Bon. Pale avè m'. Si m' antò, fè m' wè kote m' antò a. Lè sa a, m'a pe bouch mwen. M'a koute nou.

Instruu min, kaj mi eksilentos; Komprenigu al mi, per kio mi pekis.

Pawòl ki pale verite bon pou tande. Men, m' pa wè sa nou vle di m' la a.

Kial vi mallaŭdas pravajn vortojn? Kaj kion povas instrui la moralinstruanto el vi?

Ou di mwen fin dekouraje. Se depale m'ap depale. Poukisa atò w'ap kritike pawòl mwen yo konsa?

Ĉu vi intencas riproĉi pro vortoj? Sed paroloj de malesperanto iras al la vento.

Konsa tou, ou ta rive jwe lajan sou tèt timoun san papa. Ou ta fè lajan sou tèt bon zanmi ou.

Eĉ orfon vi atakus, Kaj sub via amiko vi fosus.

Koulye a, monchè, tanpri, gade m' nan je. Mwen p'ap ba ou manti.

Nun, ĉar vi komencis, rigardu min; Ĉu mi mensogos antaŭ via vizaĝo?

Tounen non! Pa fè m' lenjistis sa a! Tounen, mwen di ou. Se kòz mwen m'ap defann.

Rigardu denove, vi ne trovos malpiaĵon; Ripetu, vi trovos mian pravecon en la afero.

Eske se manti m'ap bay? Dapre nou, mwen pa konnen sa ki byen ak sa ki mal?

Ĉu estas peko sur mia lango? Ĉu mia palato ne komprenas tion, kio estas malbona?