Psalms 55

von David.] Nimm zu Ohren, o Gott, mein Gebet, und verbirg dich nicht vor meinem Flehen!

Een onderwijzing van David, voor den opperzangmeester, op de Neginoth.

Horche auf mich und antworte mir! Ich irre umher in meiner Klage und muß stöhnen

O God! neem mijn gebed ter oren, en verberg U niet voor mijn smeking.

Vor der Stimme des Feindes, vor der Bedrückung des Gesetzlosen; denn sie wälzen Unheil auf mich, und im Zorn feinden sie mich an.

Merk op mij, en verhoor mij; ik bedrijf misbaar in mijn klacht, en maak getier;

Mein Herz ängstigte sich in meinem Innern, und Todesschrecken haben mich befallen.

Om den roep des vijands, vanwege de beangstiging des goddelozen; want zij schuiven ongerechtigheid op mij, en in toorn haten zij mij.

Furcht und Zittern kamen mich an, und Schauder bedeckte mich.

Mijn hart smart in het binnenste van mij, en verschrikkingen des doods zijn op mij gevallen.

Und ich sprach: O daß ich Flügel hätte wie die Taube! Ich wollte hinfliegen und ruhen.

Vrees en beving komt mij aan, en gruwen overdekt mij;

Siehe, weithin entflöhe ich, würde weilen in der Wüste. (Sela.)

Zodat ik zeg: Och, dat mij iemand vleugelen, als ener duive, gave! ik zou henenvliegen, waar ik blijven mocht.

Ich wollte eilends entrinnen vor dem heftigen Winde, vor dem Sturme.

Ziet, ik zou ver wegzwerven, ik zou vernachten in de woestijn. Sela.

Vernichte, Herr, zerteile ihre Zunge! denn Gewalttat und Hader habe ich in der Stadt gesehen.

Ik zou haasten, dat ik ontkwame, van den drijvenden wind, van den storm.

Tag und Nacht machen sie die Runde um sie auf ihren Mauern; und Unheil und Mühsal sind in ihrer Mitte.

Verslind hen, HEERE! deel hun tong; want ik zie wrevel en twist in de stad.

Schadentun ist in ihrer Mitte, und Bedrückung und Trug weichen nicht von ihrer Straße.

Dag en nacht omringen zij haar op haar muren; en ongerechtigheid en overlast is binnen in haar.

Denn nicht ein Feind ist es, der mich höhnt, sonst würde ich es ertragen; nicht mein Hasser ist es, der wider mich großgetan hat, sonst würde ich mich vor ihm verbergen;

Enkel verderving is binnen in haar; en list en bedrog wijkt niet van haar straat.

sondern du, ein Mensch meinesgleichen, mein Freund und mein Vertrauter;

Want het is geen vijand, die mij hoont, anders zou ik het hebben gedragen; het is mijn hater niet, die zich tegen mij groot maakt, anders zou ik mij voor hem verborgen hebben.

die wir trauten Umgang miteinander pflogen, ins Haus Gottes wandelten mit der Menge.

Maar gij zijt het, o mens, als van mijn waardigheid, mijn leidsman en mijn bekende!

Der Tod überrasche sie, lebendig mögen sie hinabfahren in den Scheol! denn Bosheiten sind in ihrer Wohnung, in ihrem Innern.

Wij, die te zamen in zoetigheid heimelijk raadpleegden; wij wandelden in gezelschap ten huize Gods.

Ich aber, ich rufe zu Gott, und Jehova rettet mich.

Dat hun de dood als een schuldeiser overvalle, dat zij als levend ter helle nederdalen; want boosheden zijn in hun woning, in het binnenste van hen.

Abends und morgens und mittags muß ich klagen und stöhnen, und er hört meine Stimme.

Mij aangaande, ik zal tot God roepen, en de HEERE zal mij verlossen.

Er hat meine Seele in Frieden erlöst aus dem Kampfe wider mich; denn ihrer sind viele gegen mich gewesen.

Des avonds, en des morgens, en des middags zal ik klagen en getier maken; en Hij zal mijn stem horen.

Hören wird Gott und sie demütigen, -er thront ja von alters her (Sela.); -weil es keine Änderung bei ihnen gibt und sie Gott nicht fürchten.

Hij heeft mijn ziel in vrede verlost van den strijd tegen mij; want met menigte zijn zij tegen mij geweest.

Er hat seine Hände ausgestreckt gegen die, welche mit ihm in Frieden waren; seinen Bund hat er gebrochen.

God zal horen, en zal hen plagen, als die van ouds zit, Sela; dewijl bij hen gans geen verandering is, en zij God niet vrezen.

Glatt sind die Milchworte seines Mundes, und Krieg ist sein Herz; geschmeidiger sind seine Worte als Öl, und sie sind gezogene Schwerter.

Hij slaat zijn handen aan degenen, die vrede met Hem hadden; hij ontheiligt Zijn verbond.

Wirf auf Jehova, was dir auferlegt ist, und er wird dich erhalten; er wird nimmermehr zulassen, daß der Gerechte wanke!

Zijn mond is gladder dan boter, maar zijn hart is krijg; zijn woorden zijn zachter dan olie, maar dezelve zijn blote zwaarden.

Und du, Gott, wirst sie hinabstürzen in die Grube des Verderbens; die Männer des Blutes und des Truges werden nicht zur Hälfte bringen ihre Tage. Ich aber werde auf dich vertrauen.

Werp uw zorg op den HEERE, en Hij zal u onderhouden; Hij zal in eeuwigheid niet toelaten, dat de rechtvaardige wankele. Maar Gij, o God! zult die doen nederdalen in den put des verderfs; de mannen des bloeds en bedrogs zullen hun dagen niet ter helft brengen; ik, daarentegen, zal op U vertrouwen.