Psalms 51

Davidin Psalmi, edelläveisaajalle, Kuin propheta Natan tuli hänen tykönsä, sittekuin hän Batseban tykönä käynyt oli. Jumala, ole minulle armollinen sinun hyvyytes tähden: pyyhi pois minun syntini suuren laupiutes tähden.

Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

Pese minua hyvin vääryydestäni, ja puhdista minua synnistäni.

Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

Sillä minä tunnen pahat tekoni, ja minun syntini on aina edessäni.

Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

Sinua, sinua ainoaa vastaan minä syntiä tein, ja pahasti tein sinun edessäs, ettäs olisit oikia sanoissas ja puhdas tuomitessas.

Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

Katso, minä olen synnissä syntynyt, ja minun äitini on synnissä minun siittänyt.

Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

Katso, sinä halajat totuutta, joka salaudessa on, ja ilmoitat salatun viisauden minulle.

Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

Puhdista minua isopilla, että minä puhdistuisin: pese minua, että minä lumivalkiaksi tulisin.

Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

Anna minun kuulla iloa ja riemua, että ne luut ihastuisivat, jotka särkenyt olet.

Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

Peitä kasvos minun synneistäni, ja pyyhi pois kaikki pahat tekoni.

Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

Jumala, luo minuun puhdas sydän, ja anna minulle uusi vahva henki.

Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

Älä heitä minua pois kasvois edestä, ja älä minulta ota pois sinun Pyhää Henkeäs.

Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

Anna minulle taas sinun autuutes ilo, ja sillä hyvällä hengelläs tue minua.

Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

Minä tahdon väärille opettaa sinun ties, että syntiset tykös palajaisivat.

Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

Päästä minua veren vioista, Jumala, minun autuuteni Jumala, että minun kieleni ylistäis sinun vanhurskauttas.

Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

Avaa, Herra, minun huuleni, että minun suuni ilmoittais sinun kiitokses.

Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

Sillä ei sinulle kelpaa uhri, että minä sen antaisin; ja ei polttouhri sinulle ensinkään kelpaa.

Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

Ne uhrit, jotka Jumalalle kelpaavat, ovat murheellinen henki: ahdistettua ja särjettyä sydäntä et sinä, Jumala, hylkää.

Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

Tee Zionille hyvästi sinun armos jälkeen; rakenna Jerusalemin muurit.

Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

Silloin sinulle kelpaavat vanhurskauden uhrit, polttouhrit ja muut uhrit: silloin sinun alttarillas härkiä uhrataan.

Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.