Job 8

ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.
І заговорив шух'янин Білдад та й сказав:
ایّوب، تا به کی این حرفها را می‌زنی؟ سخنان تو مثل باد هواست.
Аж доки ти будеш таке теревенити? І доки слова твоїх уст будуть вітром бурхливим?
خدا هرگز بی‌عدالتی نمی‌کند. خدای قادر مطلق، همیشه راست و با انصاف است.
Чи Бог скривлює суд, і хіба Всемогутній викривлює правду?
فرزندانت در برابر خدا گناه کردند و خدا آنها را طبق کارهایشان جزا داد.
Якщо твої діти згрішили Йому, то Він їх віддав в руку їх беззаконня!
اگر تو طالب خدای قادر مطلق باشی و با دعا و زاری به نزد او بازگردی،
Якщо ти звертатися будеш до Бога, і будеш благати Всемогутнього,
و اگر در پاکی و درستکاری زندگی کنی، آن وقت خدا به یقین به کمک تو می‌شتابد و به عنوان پاداش، خانواده‌ات را به تو بر می‌گرداند
якщо чистий ти та безневинний, то тепер Він тобі Свою милість пробудить, і наповнить оселю твою справедливістю,
و بیشتر از آنچه که در ابتدا داشتی، به تو می‌دهد.
і хоч твій початок нужденний, але твій кінець буде вельми великий!
از بزرگان و موی سپیدان بپرس و از تجربهٔ آنها بیاموز.
Поспитай в покоління давнішого, і міцно збагни батьків їхніх,
زیرا ما مدّت کوتاهی زندگی کرده‌ایم، معلومات ما بسیار کم است و عمر ما بر زمین همچون سایه‌ای زودگذر است.
бо ми ж учорашні, й нічого не знаєм, бо тінь наші дні на землі,
از حکمت گذشتگان تعلیم بگیر و سخنان حکیمانهٔ آنها را سرمشق خود قرار بده.
отож вони навчать тебе, тобі скажуть, і з серця свойого слова подадуть:
در جایی که آب نباشد، نی نمی‌روید و آن را در خارج از نیزار نمی‌توان یافت.
Чи папірус росте без болота? Чи росте очерет без води?
اگر آب خشک شود، حتّی پیش از آن که وقت بریدن آن برسد، پژمرده می‌گردد.
Він іще в доспіванні своїм, не зривається, але сохне раніш за всіляку траву:
عاقبتِ کسانی‌که خدا را ترک می‌کنند، همین‌گونه است و دیگر امیدی برایشان باقی نمی‌ماند.
отакі то дороги всіх тих, хто забуває про Бога! І згине надія безбожного,
این مردم به کسانی می‌مانند که به تار عنکبوت اعتماد می‌کنند.
бо його сподівання як те павутиння, і як дім павуків його певність...
اگر به آن تکیه کنند، می‌افتند و اگر از آن آویزان شوند، آنها را نگاه نمی‌دارد.
На свій дім опирається, та не встоїть, тримається міцно за нього, й не вдержиться він...
شخص شریر مثل علفی است که در زیر تابش آفتاب تازه می‌گردد و شاخه‌هایش در باغ پهن می‌شوند.
Він зеленіє на сонці, й галузки його випинаються понад садка його,
در بین سنگها ریشه می‌دواند و ریشه‌هایش به دور آنها محکم می‌پیچند.
на купі каміння сплелося коріння його, воно між каміння вросло:
امّا اگر از بیخ کنده شود، دیگر کسی به یاد نمی‌آورد که آن علف در آنجا بوده است.
Якщо вирвуть його з його місця, то зречеться його: тебе я не бачило!...
بلی، سرنوشت مردم بی‌خدا هم به همین طریق است؛ و دیگران می‌آیند و جایشان را می‌گیرند.
Така радість дороги його, а з пороху інші ростуть.
خدا هرگز مردم درستکار را ترک نمی‌کند و به شریران کمک نمی‌نماید.
Тож невинного Бог не цурається, і не буде тримати за руку злочинців,
لبانت را از خنده پُر می‌سازد تا از خوشی فریاد بزنی.
аж наповнить уста твої сміхом, а губи твої криком радости...
بدخواهانت را شرمنده و خانهٔ شریران را ویران می‌کند.
Твої ненависники в сором зодягнуться, і намету безбожних не буде!