Psalms 88

ای خداوند، خدای من، ای نجات‌دهندهٔ من، تمام روز نزد تو دعا می‌کنم و شب هنگام به درگاهت ناله می‌کنم.
Ya RAB, beni kurtaran Tanrı, Gece gündüz sana yakarıyorum.
دعای مرا بشنو و به نالهٔ من توجّه نما.
Duam sana erişsin, Kulak ver yakarışıma.
مشکلات زیادی بر من هجوم آورده و جانم را به لب رسانده‌اند.
Çünkü sıkıntıya doydum, Canım ölüler diyarına yaklaştı.
تمامی قوتّم از بین رفته و مانند کسانی شده‌ام که در انتظار مرگ هستند.
Ölüm çukuruna inenler arasında sayılıyorum, Tükenmiş gibiyim;
مانند مردگان، فراموش شده‌ام و مانند یکی از کشته شدگانی هستم که در قبر گذاشته باشند؛ کسانی‌که ایشان را فراموش کرده‌ای و از الطاف تو محرومند.
Ölüler arasına atılmış, Artık anımsamadığın, İlginden yoksun, Mezarda yatan cesetler gibiyim.
مرا در ته گور و در تاریکی مطلق رها کردی.
Beni çukurun dibine, Karanlıklara, derinliklere attın.
خشم تو بر من قرار گرفته و امواج غضب تو مرا احاطه کرده‌اند.
Öfken üzerime çöktü, Dalga dalga kızgınlığınla beni ezdin. Sela
آشنایانم را از من جدا کردی و مرا مورد تنفّر آنان قرار داده‌ای. آن‌چنان گرفتار شده‌ام که راه گریزی ندارم.
Yakınlarımı benden uzaklaştırdın, İğrenç kıldın beni gözlerinde. Kapalı kaldım, çıkamıyorum.
چشمانم از غصّه تار گردیده‌اند. خداوندا، هر روز نزد تو دعا می‌کنم و دست نیاز به درگاه تو بلند می‌کنم.
Üzüntüden gözlerimin feri sönüyor, Her gün sana yakarıyorum, ya RAB, Ellerimi sana açıyorum.
آیا برای مردگان معجزه می‌کنی؟ آیا مردگان برخاسته، تو را ستایش خواهند نمود؟
Harikalarını ölülere mi göstereceksin? Ölüler mi kalkıp seni övecek? Sela
آیا در قبر گفت‌وگویی از محبّت پایدار و وفاداری تو هست؟
Sevgin mezarda, Sadakatin yıkım diyarında duyurulur mu?
آیا معجزات تو در آن مکان تاریک دیده می‌شود؟ و یا نیكویی تو در دیار خاموش بیان می‌گردد؟
Karanlıklarda harikaların, Unutulmuşluk diyarında doğruluğun bilinir mi?
خداوندا، هر روز صبح به درگاه تو دعا می‌کنم و از پیشگاه تو یاری می‌طلبم.
Ama ben, ya RAB, yardıma çağırıyorum seni, Sabah duam sana varıyor.
خداوندا، چرا مرا از خود می‌رانی؟ چرا روی خود را از من پنهان می‌کنی؟
Niçin beni reddediyorsun, ya RAB, Neden yüzünü benden gizliyorsun?
از زمان کودکی خود رنج کشیده و به مرگ نزدیک شده‌ام، از ترس تنبیه تو در عذاب هستم.
Düşkünüm, gençliğimden beri ölümle burun burunayım, Dehşetlerinin altında tükendim.
آتش خشم تو مرا از پا انداخته است و از ترس حملات تو نابود گردیده‌ام.
Şiddetli gazabın üzerimden geçti, Saçtığın dehşet beni yedi bitirdi.
آنها مانند توفان هر روز مرا از هر طرف احاطه کرده‌اند.
Bütün gün su gibi kuşattılar beni, Çevremi tümüyle sardılar.
تو حتّی دوستان نزدیک مرا از من جدا کرده و تاریکی را مونس من ساخته‌ای.
Eşi dostu benden uzaklaştırdın, Tek dostum karanlık kaldı.