Psalms 77

با صدای بلند نزد خدا زاری می‌کنم. در پیشگاه خدا فریاد می‌کنم تا او مرا بشنود.

För sångmästaren, till Jedutun; av Asaf; en psalm.

به هنگام سختی، به درگاه خداوند دعا می‌کنم و تمام شب دستهای خود را به سوی او بلند می‌کنم، امّا تسلّی نمی‌یابم.

 Jag vill höja min röst till Gud och ropa;  jag vill höja min röst till Gud,      för att han må lyssna till mig.

خدا را یاد می‌کنم و آه می‌کشم. زمانی که به فکر فرو می‌روم، مأیوس می‌شوم.

 På min nöds dag söker jag Herren;  min hand är utsträckt om natten      och förtröttas icke;  min själ vill icke låta trösta sig.

خواب را از من گرفته‌ای، آن‌قدر پریشانم که نمی‌توانم حرف بزنم.

 Jag vill tänka på Gud och klaga;  jag vill utgjuta mitt bekymmer, ty min ande försmäktar.  Sela.

به روزگار گذشته فکر می‌کنم و سالهای پیش را به یاد می‌آورم.

 Mina ögonlock håller du öppna;  jag är full av oro och kan icke tala.

تمام شب با خود فکر می‌کنم و می‌اندیشم و از خود می‌پرسم:

 Jag tänker på forntidens dagar,  på år som längesedan hava gått.

«آیا خداوند ما را برای همیشه ترک خواهد کرد؟ آیا هرگز از ما راضی نخواهد شد؟

 Jag vill om natten komma ihåg mitt strängaspel;  i mitt hjärta vill jag utgjuta mitt bekymmer,  och min ande skall eftersinna.

آیا دیگر ما را دوست ندارد؟ آیا پیمان او با ما باطل شده است؟

 Skall då Herren förkasta evinnerligen  och ingen nåd mer bevisa?

آیا خدا رحمت خود را فراموش کرده و خشم او، جای شفقت او را گرفته است؟»

 Är det då ute med hans godhet för beständigt,  har hans ord blivit till intet för alla tider?

پس گفتم: «درد من این است که رفتار خدا با من عوض شده است.»

 Har Gud förgätit att vara nådig  eller i vrede tillslutit sin barmhärtighet?  Sela.

من کارهای خداوند را به‌خاطر خواهم آورد و معجزات او را که در گذشته نشان داد، به یاد می‌آورم.

 Jag svarar: Nej, detta är min plågas tid,  den Högstes högra hand är ej såsom förr.

دربارهٔ تمام کارهای تو تفکّر خواهم نمود و دربارهٔ کارهای حیرت‌انگیز تو خواهم اندیشید.

 Jag vill prisa HERRENS gärningar,  ja, jag vill tänka på dina fordomtima under;

خدایا، همهٔ کارهای تو مقدّسند. خدایی به بزرگی تو وجود ندارد.

 jag vill begrunda alla dina gärningar  och eftersinna dina verk.

تو خدایی هستی که معجزه می‌کنی. تو قدرت خود را به همهٔ اقوام جهان نشان دادی.

 Gud, i helighet går din väg;  vem är en gud så stor som Gud?

تو با قدرت خود، قوم خود، یعنی فرزندان یعقوب و یوسف را آزاد نمودی.

 Du är Gud, en Gud som gör under;  du har uppenbarat din makt bland folken.

ای خدا، وقتی آبها تو را دیدند، ترسیدند و اعماق دریا به لرزه درآمد.

 Med väldig arm förlossade du ditt folk,  Jakobs och Josefs barn.  Sela.

ابرها باریدند، رعد در آسمان غرید، برق در همه‌جا درخشید.

 Vattnen sågo dig, och Gud,  vattnen sågo dig och våndades,  själva djupen darrade.

صدای رعد تو در گِردباد بود و نور برق، جهان را روشن ساخت و زمین را به لرزه درآورد.

 Molnen göto ut strömmar av vatten,  skyarna läto höra sin röst,  och dina pilar foro omkring.

از دریا عبور نمودی و از عمق دریا گذشتی ولی اثری از جای پایت دیده نشد.

 Ditt dunder ljöd i stormvirveln,  ljungeldar lyste upp jordens krets,  jorden darrade och bävade.

قوم خود را به وسیلهٔ موسی و هارون، مانند یک شبان رهبری نمودی.

 Genom havet gick din väg,  din stig genom stora vatten,  och dina fotspår fann man icke. [ (Psalms 77:21)  Så förde du ditt folk såsom en hjord  genom Moses och Arons hand. ]