Job 8

Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:

Y RESPONDIÓ Bildad Suhita, y dijo:

Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?

¿Hasta cuándo hablarás tales cosas, Y las palabras de tu boca serán como un viento fuerte?

Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?

¿Acaso pervertirá Dios el derecho, Ó el Todopoderoso pervertirá la justicia?

Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.

Si tus hijos pecaron contra él, Él los echó en el lugar de su pecado.

Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,

Si tú de mañana buscares á Dios, Y rogares al Todopoderoso;

Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.

Si fueres limpio y derecho, Cierto luego se despertará sobre ti, Y hará próspera la morada de tu justicia.

Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.

Y tu principio habrá sido pequeño, Y tu postrimería acrecerá en gran manera.

Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;

Porque pregunta ahora á la edad pasada, Y disponte para inquirir de sus padres de ellos;

Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.

Pues nosotros somos de ayer, y no sabemos, Siendo nuestros días sobre la tierra como sombra.

Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.

¿No te enseñarán ellos, te dirán, Y de su corazón sacarán palabras?

Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?

¿Crece el junco sin lodo? ¿Crece el prado sin agua?

En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.

Aun él en su verdor no será cortado, Y antes de toda hierba se secará.

Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,

Tales son los caminos de todos los que olvidan á Dios: Y la esperanza del impío perecerá:

Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.

Porque su esperanza será cortada, Y su confianza es casa de araña.

Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.

Apoyaráse él sobre su casa, mas no permanecerá en pie; Atendráse á ella, mas no se afirmará.

Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;

Á manera de un árbol, está verde delante del sol, Y sus renuevos salen sobre su huerto;

Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;

Vanse entretejiendo sus raíces junto á una fuente, Y enlazándose hasta un lugar pedregoso.

Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.

Si le arrancaren de su lugar, Éste negarále entonces, diciendo: Nunca te vi.

Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.

Ciertamente éste será el gozo de su camino; Y de la tierra de donde se traspusiere, nacerán otros.

Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.

He aquí, Dios no aborrece al perfecto, Ni toma la mano de los malignos.

Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.

Aun henchirá tu boca de risa, Y tus labios de júbilo.

Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.

Los que te aborrecen, serán vestidos de confusión; Y la habitación de los impíos perecerá.