Job 9

Ijob respondis kaj diris:

Y RESPONDIÓ Job, y dijo:

Certe, mi scias, ke tiel estas; Kaj kiel povas homo esti prava koncerne Dion?

Ciertamente yo conozco que es así: ¿Y cómo se justificará el hombre con Dios?

Se li volus havi kun Li juĝan disputon, Li ne povus respondi al Li eĉ unu kontraŭ mil.

Si quisiere contender con él, No le podrá responder á una cosa de mil.

Li estas saĝa per Sia koro kaj potenca per Sia forto; Kiu kuraĝus stari kontraŭ Li kaj restus sendifekta?

Él es sabio de corazón, y poderoso en fortaleza, ¿Quién se endureció contra él, y quedó en paz?

Li forŝovas montojn, kaj ili eĉ ne rimarkas, Ke Li renversis ilin en Sia kolero;

Que arranca los montes con su furor, Y no conocen quién los trastornó:

Li skuas la teron de ĝia loko, Ke ĝiaj kolonoj tremas;

Que remueve la tierra de su lugar, Y hace temblar sus columnas:

Li diras al la suno, kaj ĝi ne leviĝas, Kaj la stelojn Li sigelfermas;

Que manda al sol, y no sale; Y sella las estrellas:

Li sola etendas la ĉielon, Kaj Li iras sur la altaĵoj de la maro;

El que extiende solo los cielos, Y anda sobre las alturas de la mar:

Li kreis la Grandan Ursinon, Orionon, kaj Plejadojn, Kaj la stelojn de la sudo;

El que hizo el Arcturo, y el Orión, y las Pléyadas, Y los lugares secretos del mediodía:

Li faras neesploreblajn grandaĵojn, Kaj nekalkuleblajn mirindaĵojn.

El que hace cosas grandes é incomprensibles, Y maravillosas, sin número.

Jen Li preteriros preter mi, kaj mi tion eĉ ne vidos; Li pasos, kaj mi eĉ ne rimarkos Lin.

He aquí que él pasará delante de mí, y yo no lo veré; Y pasará, y no lo entenderé.

Kiam Li kaptas, kiu malpermesus al Li? Kiu dirus al Li: Kion Vi faras?

He aquí, arrebatará; ¿quién le hará restituir? ¿Quién le dirá, Qué haces?

Li estas Dio, kaj Lian koleron oni ne povas haltigi; Sub Li fleksiĝas la helpantoj de Rahab.

Dios no tornará atrás su ira, Y debajo de él se encorvan los que ayudan á los soberbios.

Des pli ĉu mi povus respondi al Li, Ĉu mi povus elekti vortojn kontraŭ Li?

¿Cuánto menos le responderé yo, Y hablaré con él palabras estudiadas?

Eĉ se mi estus prava, mi ne respondus; Sed mi nur petegus mian juĝanton.

Que aunque fuese yo justo, no responderé; Antes habré de rogar á mi juez.

Se mi vokus kaj Li respondus, Mi ne kredus, ke Li aŭdis mian voĉon,

Que si yo le invocase, y él me respondiese, Aun no creeré que haya escuchado mi voz.

Li, kiu povas frakasi min per ventego Kaj fari al mi senkulpe multe da vundoj.

Porque me ha quebrado con tempestad, Y ha aumentado mis heridas sin causa.

Li ne permesas al mi trankviligi mian spiriton, Sed Li satigas min per maldolĉo.

No me ha concedido que tome mi aliento; Mas hame hartado de amarguras.

Se oni volas forton, Li estas potenca; Se oni volas juĝon, kiu alvokos min?

Si habláremos de su potencia, fuerte por cierto es; Si de juicio, ¿quién me emplazará?

Se mi montros mian pravecon, mia propra buŝo min kondamnos; Se mi montros min virtulo, Li montros min malbonagulo.

Si yo me justificare, me condenará mi boca; Si me dijere perfecto, esto me hará inicuo.

Mi estas senkulpa; mi ne zorgas pri mia animo, Mi abomenas mian vivon.

Bien que yo fuese íntegro, no conozco mi alma: Reprocharé mi vida.

Ĉio estas egala; tial mi diras: Senkulpulon kaj malpiulon Li ambaŭ pereigas.

Una cosa resta que yo diga: Al perfecto y al impío él los consume.

Kiam vipo subite ekbatas, Li ridas ĉe la elprovado de senkulpuloj.

Si azote mata de presto, Ríese de la prueba de los inocentes.

La tero estas transdonita en la manon de malpiulo; La vizaĝon de ĝiaj juĝistoj Li kovras. Se ne Li, tiam kiu?

La tierra es entregada en manos de los impíos, Y él cubre el rostro de sus jueces. Si no es él, ¿quién es? ¿dónde está?

Miaj tagoj estis pli rapidpiedaj ol kuristo; Ili forkuris, ne vidis bonon;

Mis días han sido más ligeros que un correo; Huyeron, y no vieron el bien.

Ili forkuris, kiel ŝipetoj el kano, Kiel aglo flugas al manĝotaĵo.

Pasaron cual navíos veloces: Como el águila que se arroja á la comida.

Se mi ekpensas: Mi forgesos mian plendon, Mi farlasos mian mienon, kaj mi min gajigos:

Si digo: Olvidaré mi queja, Dejaré mi aburrimiento, y esforzaréme:

Tiam mi ektremas pro ĉiuj miaj suferoj; Mi scias, ke Vi ne rigardos min kiel senkulpan.

Contúrbanme todos mis trabajos; Sé que no me darás por libre.

Mi restos ja malprava; Por kio do mi vane min turmentas?

Yo soy impío, ¿Para qué trabajaré en vano?

Se mi lavus min per neĝa akvo Kaj purigus miajn manojn per lesivo,

Aunque me lave con aguas de nieve, Y limpie mis manos con la misma limpieza,

Eĉ tiam Vi trempus min en koto, Kaj miaj vestoj min abomenus.

Aun me hundirás en el hoyo, Y mis propios vestidos me abominarán.

Ĉar Li ne estas homo simile al mi, Ke mi povu respondi al Li, Ke ni povu ambaŭ iri al juĝo.

Porque no es hombre como yo, para que yo le responda, Y vengamos juntamente á juicio.

Ne ekzistas inter ni arbitracianto, Kiu povus meti sian manon sur nin ambaŭ.

No hay entre nosotros árbitro Que ponga su mano sobre nosotros ambos.

Li forigu de mi Sian vergon, Kaj Lia teruro ne timigu min;

Quite de sobre mí su vara, Y su terror no me espante.

Tiam mi ekparolos, kaj ne timos Lin, Ĉar ne tia mi estas en mi mem.

Entonces hablaré, y no le temeré: Porque así no estoy en mí mismo.