Psalms 77

Mia voĉo iras al Dio, kaj mi krias; Mia voĉo iras al Dio, ke Li aŭskultu min.

Meine Stimme ist zu Gott, und ich will schreien; meine Stimme ist zu Gott, und er wird mir Gehör schenken.

En la tago de mia suferado mi serĉas mian Sinjoron; En la nokto mia mano estas etendita kaj ne malleviĝas; Mia animo ne volas konsoliĝi.

Am Tage meiner Drangsal suchte ich den Herrn; meine Hand war des Nachts ausgestreckt und ließ nicht ab; meine Seele weigerte sich getröstet zu werden.

Mi rememoras Dion, kaj mi ĝemas; Mi meditas, kaj mia spirito malĝojas. Sela.

Ich gedachte Gottes, und ich stöhnte; ich sann nach, und mein Geist ermattete. (Sela.)

Vi retenas la palpebrojn de miaj okuloj; Mi estas frapita, mi ne povas paroli.

Du hieltest fest die Lider meiner Augen; ich war voll Unruhe und redete nicht.

Mi meditas pri la tagoj antikvaj, Pri la jaroj antaŭlonge pasintaj.

Ich durchdachte die Tage vor alters, die Jahre der Urzeit.

Mi rememoras en la nokto mian kanton; Mi parolas kun mia koro, Kaj mia spirito esploras.

Ich gedachte meines Saitenspiels in der Nacht; ich sann nach in meinem Herzen, und es forschte mein Geist.

Ĉu por eterne mia Sinjoro forpuŝis? Kaj ĉu Li ne plu favoros?

Wird der Herr auf ewig verwerfen, und hinfort keine Gunst mehr erweisen?

Ĉu por eterne ĉesiĝis Lia boneco? Ĉu Lia promeso ne plenumiĝos por ĉiuj generacioj?

Ist zu Ende seine Güte für immer? Hat das Wort aufgehört von Geschlecht zu Geschlecht?

Ĉu Dio forgesis indulgi? Ĉu Li fermis en kolero Sian favorkorecon? Sela.

Hat Gott vergessen gnädig zu sein? Hat er im Zorn verschlossen seine Erbarmungen? (Sela.)

Kaj mi diris: Tio estas mia aflikto, Ke aliiĝis la dekstra mano de la Plejaltulo.

Da sprach ich: Das ist mein Kranksein. Der Jahre der Rechten des Höchsten,

Mi rememoros la farojn de la Eternulo; Jes, mi rememoros Viajn antikvajn miraklojn.

Will ich gedenken, der Taten des Jah; denn deiner Wunder von alters her will ich gedenken;

Mi meditos pri ĉiuj Viaj faroj, Kaj pri Viaj agoj mi parolos.

Und ich will nachdenken über all dein Tun, und über deine Taten will ich sinnen.

Ho Dio, en sankteco estas Via vojo; Kiu estas tiel granda dio, kiel nia Dio?

Gott! dein Weg ist im Heiligtum; wer ist ein großer Gott wie Gott?

Vi estas tiu Dio, kiu faras miraklojn; Vi montris Vian forton inter la popoloj.

Du bist der Gott, der Wunder tut, du hast deine Stärke kundwerden lassen unter den Völkern.

Vi liberigis per Via brako Vian popolon, La filojn de Jakob kaj Jozef. Sela.

Du hast dein Volk erlöst mit erhobenem Arm, die Söhne Jakobs und Josephs. (Sela.)

Vidis Vin akvoj, ho Dio, Vidis Vin akvoj, kaj ili ektremis, Kaj abismoj skuiĝis.

Dich sahen die Wasser, o Gott, dich sahen die Wasser: sie bebten; ja, es erzitterten die Tiefen.

Nubegoj verŝis akvon, La ĉielo eligis bruon, Kaj Viaj sagoj ekflugis.

Die Wolken ergossen Wasser; das Gewölk ließ eine Stimme erschallen, und deine Pfeile fuhren hin und her.

La voĉo de Via tondro estis en la turnovento, Fulmoj lumigis la mondon; Tremis kaj ŝanceliĝis la tero.

Die Stimme deines Donners war im Wirbelwind, Blitze erleuchteten den Erdkreis; es zitterte und bebte die Erde.

Sur la maro estis Via vojo, Kaj Via irejo sur grandaj akvoj, Sed Viaj paŝosignoj ne estis videblaj.

Im Meere ist dein Weg, und deine Pfade in großen Wassern, und deine Fußstapfen sind nicht bekannt.

Vi kondukis Vian popolon kiel ŝafojn, Per la mano de Moseo kaj Aaron.

Du hast dein Volk geleitet wie eine Herde durch die Hand Moses und Aarons.