Psalms 66

Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

Au chef des chantres. Cantique. Psaume. Poussez vers Dieu des cris de joie, Vous tous, habitants de la terre!

Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

Chantez la gloire de son nom, Célébrez sa gloire par vos louanges!

Diru al Dio: Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

Dites à Dieu: Que tes oeuvres sont redoutables! A cause de la grandeur de ta force, tes ennemis te flattent.

La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. Sela.

Toute la terre se prosterne devant toi et chante en ton honneur; Elle chante ton nom. -Pause.

Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

Venez et contemplez les oeuvres de Dieu! Il est redoutable quand il agit sur les fils de l'homme.

Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

Il changea la mer en une terre sèche, On traversa le fleuve à pied: Alors nous nous réjouîmes en lui.

Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. Sela.

Il domine éternellement par sa puissance, Ses yeux observent les nations: Que les rebelles ne s'élèvent pas! -Pause.

Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

Peuples, bénissez notre Dieu, Faites retentir sa louange!

Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

Il a conservé la vie à notre âme, Et il n'a pas permis que notre pied chancelât.

Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

Car tu nous as éprouvés, ô Dieu! Tu nous as fait passer au creuset comme l'argent.

Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

Tu nous as amenés dans le filet, Tu as mis sur nos reins un pesant fardeau,

Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

Tu as fait monter des hommes sur nos têtes; Nous avons passé par le feu et par l'eau. Mais tu nous en as tirés pour nous donner l'abondance.

Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

J'irai dans ta maison avec des holocaustes, J'accomplirai mes voeux envers toi:

Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

Pour eux mes lèvres se sont ouvertes, Et ma bouche les a prononcés dans ma détresse.

Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. Sela.

Je t'offrirai des brebis grasses en holocauste, Avec la graisse des béliers; Je sacrifierai des brebis avec des boucs. -Pause.

Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

Venez, écoutez, vous tous qui craignez Dieu, et je raconterai Ce qu'il a fait à mon âme.

Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

J'ai crié à lui de ma bouche, Et la louange a été sur ma langue.

Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

Si j'avais conçu l'iniquité dans mon coeur, Le Seigneur ne m'aurait pas exaucé.

Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

Mais Dieu m'a exaucé, Il a été attentif à la voix de ma prière.

Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.

Béni soit Dieu, Qui n'a pas rejeté ma prière, Et qui ne m'a pas retiré sa bonté!