Psalms 51

Korfavoru min, ho Dio, laŭ Via boneco; Laŭ Via granda kompatemeco elstreku miajn pekojn.

Davidin Psalmi, edelläveisaajalle, Kuin propheta Natan tuli hänen tykönsä, sittekuin hän Batseban tykönä käynyt oli. Jumala, ole minulle armollinen sinun hyvyytes tähden: pyyhi pois minun syntini suuren laupiutes tähden.

Lavu min tute pure de mia krimo, Kaj purigu min de mia peko.

Pese minua hyvin vääryydestäni, ja puhdista minua synnistäni.

Ĉar miajn kulpojn mi konsciadas; Kaj mia peko estas ĉiam antaŭ mi.

Sillä minä tunnen pahat tekoni, ja minun syntini on aina edessäni.

Antaŭ Vi sola mi pekis, Kaj mi faris tion, kio estas malbona antaŭ Viaj okuloj; Tial Vi estas justa en Via vorto Kaj pura en Via juĝo.

Sinua, sinua ainoaa vastaan minä syntiä tein, ja pahasti tein sinun edessäs, ettäs olisit oikia sanoissas ja puhdas tuomitessas.

Mi estas ja naskita en krimo; Kaj en peko gravediĝis per mi mia patrino.

Katso, minä olen synnissä syntynyt, ja minun äitini on synnissä minun siittänyt.

Vi amas ja veron en la koro, Kaj en kaŝiteco Vi aperigas al mi saĝon.

Katso, sinä halajat totuutta, joka salaudessa on, ja ilmoitat salatun viisauden minulle.

Senpekigu min per hisopo, kaj mi fariĝos pura; Lavu min, kaj mi estos pli blanka ol neĝo.

Puhdista minua isopilla, että minä puhdistuisin: pese minua, että minä lumivalkiaksi tulisin.

Aŭdigu al mi ĝojon kaj gajecon, Kaj regajiĝos la ostoj, kiujn Vi batis.

Anna minun kuulla iloa ja riemua, että ne luut ihastuisivat, jotka särkenyt olet.

Kaŝu Vian vizaĝon de miaj pekoj, Kaj ĉiujn miajn krimojn elstreku.

Peitä kasvos minun synneistäni, ja pyyhi pois kaikki pahat tekoni.

Koron puran kreu al mi, ho Dio, Kaj spiriton fidelan novigu en mi.

Jumala, luo minuun puhdas sydän, ja anna minulle uusi vahva henki.

Ne forpuŝu min de Via vizaĝo, Kaj Vian sanktan spiriton ne forprenu de mi.

Älä heitä minua pois kasvois edestä, ja älä minulta ota pois sinun Pyhää Henkeäs.

Redonu al mi la ĝojon de Via helpo; Kaj spirito bonfara fortikigu min.

Anna minulle taas sinun autuutes ilo, ja sillä hyvällä hengelläs tue minua.

Mi instruos al la krimuloj Vian vojon; Kaj pekuloj revenos al Vi.

Minä tahdon väärille opettaa sinun ties, että syntiset tykös palajaisivat.

Liberigu min de sango, ho Dio, Dio de mia savo; Mia lango kantos Vian justecon.

Päästä minua veren vioista, Jumala, minun autuuteni Jumala, että minun kieleni ylistäis sinun vanhurskauttas.

Ho, mia Sinjoro, malfermu miajn lipojn; Kaj mia buŝo rakontos Vian gloron.

Avaa, Herra, minun huuleni, että minun suuni ilmoittais sinun kiitokses.

Ĉar Vi ne deziras oferdonon, alie mi ĝin donus; Brulofero ne plaĉas al Vi.

Sillä ei sinulle kelpaa uhri, että minä sen antaisin; ja ei polttouhri sinulle ensinkään kelpaa.

Oferdonoj al Dio estas spirito suferanta; Koron suferantan kaj humilan Vi, ho Dio, ne malŝatas.

Ne uhrit, jotka Jumalalle kelpaavat, ovat murheellinen henki: ahdistettua ja särjettyä sydäntä et sinä, Jumala, hylkää.

Bonfaru al Cion laŭ Via favoro, Konstruu la murojn de Jerusalem;

Tee Zionille hyvästi sinun armos jälkeen; rakenna Jerusalemin muurit.

Tiam plaĉos al Vi oferdonoj de pieco, brulofero kaj plenofero; Tiam oni metos sur Vian altaron junajn bovojn.

Silloin sinulle kelpaavat vanhurskauden uhrit, polttouhrit ja muut uhrit: silloin sinun alttarillas härkiä uhrataan.