Psalms 50

Dio de la dioj, la Eternulo, ekparolis, Kaj vokis la teron de la sunleviĝo ĝis la sunsubiro.

Asaphin Psalmi. Herra, väkevä Jumala, puhuu, ja kutsuu maailman hamasta auringon koitosta niin laskemiseen asti.

El Cion, la perfektaĵo de beleco, Dio ekbrilis.

Zionista antaa Jumala täydellisen kirkkauden paistaa.

Nia Dio venas kaj ne silentas; Fajro ekstermanta estas antaŭ Li, Ĉirkaŭ Li estas granda ventego.

Meidän Jumalamme tulee, ja ei vaikene: kuluttavainen tuli käy hänen edellänsä, ja hänen ympärillänsä väkevä ilma.

Li vokas la ĉielon supre kaj la teron, Por juĝi Sian popolon:

Hän kutsuu taivaat ylhäältä ja maan, tuomitaksensa kansaansa.

Kolektu al Mi Miajn fidelulojn, Kiuj faris kun Mi interligon ĉe oferdono.

Kootkaat minulle minun pyhäni, jotka liitostani enemmän pitävät kuin uhrista.

Kaj la ĉielo proklamis Lian justecon, Ĉar Dio estas tiu juĝanto. Sela.

Ja taivaat pitää hänen vanhurskauttansa ilmoittaman; sillä Jumala on tuomari, Sela!

Aŭskultu, ho Mia popolo, kaj Mi parolos; Ho Izrael, Mi atestos pri vi; Mi estas Dio, via Dio.

Kuule, kansani! minä tahdon puhua, ja sinun seassas, Israel, todistaa: minä Jumala olen sinun Jumalas,

Ne pro viaj oferdonoj Mi vin riproĉos, Ĉar viaj bruloferoj estas ĉiam antaŭ Mi.

Uhreistas en minä sinua nuhtele; sillä sinun polttouhris ovat alati minun edessäni.

Mi ne prenos el via domo bovidon, Nek el viaj kortoj kaprojn:

En minä ota härkiä sinun huoneestas, enkä kauriita navetastas;

Ĉar al Mi apartenas ĉiuj bestoj en la arbaroj, Miloj da brutoj sur la montoj;

Sillä kaikki metsän eläimet ovat minun, ja eläimet vuorilla tuhansin.

Mi konas ĉiujn birdojn sur la montoj, Kaj ĉiuj bestoj de la kampoj estas antaŭ Mi.

Minä tunnen kaikki linnut vuorten päällä, ja metsän pedot ovat minun edessäni.

Se Mi fariĝus malsata, Mi ne dirus al vi, Ĉar al Mi apartenas la mondo, kaj ĉio, kio ĝin plenigas.

Jos minä isoon, en minä sitä sano sinulle; sillä maan piiri on minun, ja kaikki mitä siinä on.

Ĉu Mi manĝas viandon de bovoj, Kaj ĉu Mi trinkas sangon de kaproj?

Luuletkos minun syövän härjän lihaa? ja kauristen verta juovan?

Oferdonu al Dio dankon, Kaj plenumu antaŭ la Plejaltulo viajn promesojn.

Uhraa Jumalalle kiitosuhri, ja maksa Ylimmäiselle lupaukses;

Voku Min en la tago de mizero; Mi vin liberigos, kaj vi Min gloros.

Ja avukses huuda minua hädässäs, niin minä tahdon auttaa sinua, ja sinun pitää kunnioittaman minua.

Sed al la malpiulo Dio diris: Por kio vi parolas pri Miaj leĝoj Kaj portas Mian interligon en via buŝo,

Mutta jumalattomalle sanoo Jumala: miksi sinä ilmoitat minun säätyjäni? ja otat minun liittoni suulles?

Dum vi malamas moralinstruon Kaj ĵetas Miajn vortojn malantaŭen de vi?

Ettäs kuritusta vihaat, ja heität minun sanani taakses.

Kiam vi vidas ŝteliston, vi aliĝas al li, Kaj kun adultuloj vi estas partoprenanto;

Koskas varkaan näet, niin sinä juokset hänen kanssansa, ja pidät yhtä huorintekiäin kanssa.

Vian buŝon vi uzas por malbono, Kaj via lango plektas falsaĵon;

Sinun suus sallit sinä pahaa puhua, ja kieles saattaa petosta matkaan.

Vi sidas kaj parolas kontraŭ via frato, Pri la filo de via patrino vi kalumnias.

Sinä istut ja puhut veljeäs vastaan, äitis poikaa sinä pilkkaat.

Tion vi faris, kaj Mi silentis; Kaj vi pensis, ke Mi estas tia, kiel vi. Mi punos vin, kaj Mi metos ĉion antaŭ viajn okulojn.

Näitä teet, ja minä olen vaiti; niin sinä luulet, että minä olen sinun kaltaises; mutta minä nuhtelen sinua ja asetan näitä silmäis eteen.

Komprenu ĉi tion, vi, kiuj forgesas Dion; Alie Mi disŝiros, kaj neniu savos.

Ymmärtäkäät siis näitä te, jotka Jumalan unhotatte; etten minä tempaisi joskus pois, ja ei olisi vapahtajaa.

Kiu oferdonas dankon, tiu Min honoras; Kaj kiu estas singarda en la vojo, Al tiu Mi aperigos Dian helpon.

Joka kiitosta uhraa, se ylistää minua, ja siinä on se tie, että minä osoitan hänelle Jumalan autuuden.