Job 37

Ook beeft hierover mijn hart, en springt op uit zijn plaats.

La auzul acestor lucruri îmi tremură inima de tot, şi sare din locul ei.

Hoort met aandacht de beweging Zijner stem, en het geluid, dat uit Zijn mond uitgaat!

Ascultaţi, ascultaţi trăsnetul tunetului Său, bubuitul care iese din gura Lui!

Dat zendt Hij rechtuit onder den gansen hemel, en Zijn licht over de einden der aarde.

Îl rostogoleşte pe toată întinderea cerurilor, şi fulgerul Lui luminează pînă la marginile pămîntului.

Daarna brult Hij met de stem; Hij dondert met de stem Zijner hoogheid, en vertrekt die dingen niet, als Zijn stem zal gehoord worden.

Apoi se aude un bubuit, tună cu glasul Lui măreţ; şi nu mai opreşte fulgerul, de îndată ce răsună glasul Lui.

God dondert met Zijn stem zeer wonderlijk; Hij doet grote dingen, en wij begrijpen ze niet.

Dumnezeu tună cu glasul Lui în chip minunat; face lucruri mari pe cari noi nu le înţelegem.

Want Hij zegt tot de sneeuw: Wees op de aarde; en tot den plasregen des regens; dan is er de plasregen Zijner sterke regenen.

El zice zăpezii: ,Cazi pe pămînt!` Zice acelaş lucru ploii, chiar şi celor mai puternice ploi.

Dan zegelt Hij de hand van ieder mens toe, opdat Hij kenne al de lieden Zijns werks.

Pecetluieşte mîna tuturor oamenilor, pentruca toţi să se recunoască de făpturi ale Lui.

En het gedierte gaat in de loerplaatsen, en blijft in zijn holen.

Fiara sălbatică se trage într'o peşteră, şi se culcă în vizuina ei.

Uit de binnenkamer komt de wervelwind, en van de verstrooiende winden de koude.

Vijelia vine dela miazăzi, şi frigul, din vînturile dela miazănoapte.

Door zijn geblaas geeft God de vorst, zodat de brede wateren verstijfd worden.

Dumnezeu, prin suflarea Lui, face ghiaţa, şi micşorează locul apelor mari.

Ook vermoeit Hij de dikke wolken door klaarheid; Hij verstrooit de wolk Zijns lichts.

Încarcă norii cu aburi, şi -i risipeşte schinteietori;

Die keert zich dan naar Zijn wijzen raad door ommegangen, dat zij doen al wat Hij ze gebiedt, op het vlakke der wereld, op de aarde.

mişcarea lor se îndreaptă după planurile Lui, pentru împlinirea a tot ce le porunceşte El pe faţa pămîntului locuit.

Hetzij dat Hij die tot een roede, of tot Zijn land, of tot weldadigheid beschikt.

Îi face să pară ca o nuia cu care loveşte pămîntul, sau ca un semn al dragostei Lui.

Neem dit, o Job, ter ore; sta, en aanmerk de wonderen Gods.

Iov, ia aminte la aceste lucruri! Priveşte liniştit minunile lui Dumnezeu!

Weet gij, wanneer God over dezelve orde stelt, en het licht Zijner wolk laat schijnen?

Ştii cum cîrmuieşte Dumnezeu norii, şi cum face să strălucească din ei fulgerul Său?

Hebt gij wetenschap van de opwegingen der dikke wolken; de wonderheden Desgenen, Die volmaakt is in wetenschappen?

Înţelegi tu plutirea norilor, minunile Aceluia a cărui ştiinţă este desăvîrşită?

Hoe uw klederen warm worden, als Hij de aarde stil maakt uit het zuiden?

Ştii pentruce ţi se încălzesc veşmintele, cînd se odihneşte pămîntul de vîntul de miazăzi?

Hebt gij met Hem de hemelen uitgespannen, die vast zijn, als een gegoten spiegel?

Poţi tu să întinzi cerurile ca El, tari ca o oglindă turnată?

Onderricht ons, wat wij Hem zeggen zullen; want wij zullen niets ordentelijk voorstellen kunnen vanwege de duisternis.

Arată-ne ce trebuie să -I spunem. Căci sîntem prea neştiutori ca să -I putem vorbi.

Zal het Hem verteld worden, als ik zo zou spreken? Denkt iemand dat, gewisselijk, hij zal verslonden worden.

Cine -I va da de veste că Îi voi vorbi? Dar care este omul care-şi doreşte pierderea?

En nu ziet men het licht niet als het helder is in den hemel, als de wind doorgaat, en dien zuivert;

Acum, fireşte, nu putem vedea lumina soarelui care străluceşte în dosul norilor, dar va trece un vînt şi -l va curăţi;

Als van het noorden het goud komt; maar bij God is een vreselijke majesteit!

dela miază-noapte ne vine aurora, şi ce înfricoşată este măreţia care înconjoară pe Dumnezeu!

Den Almachtige, Dien kunnen wij niet uitvinden; Hij is groot van kracht; doch door gericht en grote gerechtigheid verdrukt Hij niet.

Pe Cel Atotputernic nu -L putem ajunge, căci este mare în tărie, dar dreptul şi dreptatea deplină El nu le frînge.

Daarom vrezen Hem de lieden; Hij ziet geen wijzen van harte aan.

De aceea oamenii trebuie să se teamă de El; El nu-Şi îndreaptă privirile spre cei ce se cred înţelepţi.``