Psalms 77

(Til Sangmesteren. Til Jedutun. Af Asaf. En Salme.) Jeg råber, højt til Gud, og han hører mig,

Ako'y dadaing ng aking tinig sa Dios; sa Dios ng aking tinig; at kaniyang didinggin ako.

jeg søger Herren på Nødens Dag, min Hånd er om Natten utrættet udrakt, min Sjæl vil ikke lade sig trøste;

Sa kaarawan ng aking kabagabagan ay hinahanap ko ang Panginoon: ang kamay ko'y nakaunat sa gabi, at hindi nangangalay; tumatangging maaliw ang kaluluwa ko.

jeg ihukommer Gud og stønner, jeg sukker, min Ånd vansmægter. - Sela.

Naaalaala ko ang Dios, at ako'y nababalisa: ako'y nagdaramdam, at ang diwa ko'y nanglulupaypay. (Selah)

Du holder mine Øjne vågne, jeg er urolig og målløs.

Iyong pinupuyat ang mga mata ko: ako'y totoong nababagabag na hindi ako makapagsalita.

Jeg tænker på fordums dage, ihukommer længst henrundne År;

Aking ginunita ang mga araw ng una, ang mga taon ng dating mga panahon.

jeg gransker om Natten i Hjertet, grunder og ransager min Ånd.

Aking inaalaala ang awit ko sa gabi: sumasangguni ako sa aking sariling puso; at ang diwa ko'y masikap na nagsiyasat.

Vil Herren bortstøde for evigt og aldrig mer vise Nåde,

Magtatakuwil ba ang Panginoon magpakailan man? At hindi na baga siya lilingap pa?

er hans Miskundhed ude for stedse, hans Trofasthed omme for evigt og altid,

Ang kaniya bang kagandahang-loob ay lubos na nawala magpakailan man? Natapos na bang walang hanggan ang kaniyang pangako?

har Gud da glemt at ynkes, lukket sit Hjerte i Vrede? - Sela.

Nakalimot na ba ang Dios na magmaawain? Kaniya bang tinakpan ng kagalitan ang kaniyang malumanay na mga kaawaan? (Selah)

Jeg sagde: Det er min Smerte; at den Højestes højre er ikke som før.

At aking sinabi, Ito ang sakit ko; nguni't aalalahanin ko ang mga taon ng kanan ng Kataastaasan.

Jeg kommer HERRENs Gerninger i Hu, ja kommer dine fordums Undere i Hu.

Babanggitin ko ang mga gawa ng Panginoon; sapagka't aalalahanin ko ang mga kabagabagan mo ng una.

Jeg tænker på al din Gerning og grunder over dine Værker.

Bubulayin ko ang lahat ng iyong gawa, at magmumuni tungkol sa iyong mga gawa.

Gud, din Vej var i Hellighed, hvo er en Gud så stor som Gud!

Ang iyong daan, Oh Dios, ay nasa santuario: sino ang dakilang dios na gaya ng Dios?

Du er en Gud, som gør Undere, du gjorde din Vælde kendt blandt Folkene,

Ikaw ay Dios na gumagawa ng mga kagilagilalas: iyong ipinakilala ang kalakasan mo sa gitna ng mga tao.

udøste dit Folk med din Arm, Jakobs og Josefs Sønner. - Sela.

Iyong tinubos ng kamay mo ang iyong bayan, ang mga anak ng Jacob at ng Jose. (Selah)

Vandene så dig, Gud, Vandene så dig og vred sig i Angst, ja Dybet tog til at skælve;

Nakita ka ng tubig, Oh Dios; nakita ka ng tubig, sila'y nangatakot: ang mga kalaliman din naman ay nanginig.

Skyerne udøste Vand, Skyhimlens Stemme gjaldede, dine Pile for hid og did;

Ang mga alapaap ay nangaglagpak ng tubig; ang langit ay humugong: ang mga pana mo naman ay nagsihilagpos.

din bragende Torden rullede, Lynene oplyste Jorderig, Jorden bæved og skjalv;

Ang tinig ng iyong kulog, ay nasa ipoipo; tinanglawan ng mga kidlat ang sanglibutan: ang lupa ay nayanig at umuga.

din Vej gik midt gennem Havet, din Sti gennem store Vande, dine Fodspor kendtes ikke.

Ang daan mo'y nasa dagat, at ang mga landas mo'y nasa malalawak na tubig, at ang bakas mo'y hindi nakilala.

Du førte dit Folk som en Hjord ved Moses's og Arons Hånd.

Iyong pinapatnubayan ang iyong bayan na parang kawan, sa pamamagitan ng kamay ni Moises at ni Aaron.